"Hürriyet, Hürriyet"
Başlık:
"Hürriyet, Hürriyet"
Kaynak:
Ulus, "Günün Işığında", s. 2
Tarih:
1957-10-20
Lokasyon:
Atatürk Kitaplığı, 152/36
Metin:
GÜNÜN IŞIĞINDA
"HURRİYET, HÜRRİYET,,
Bülent Ecevit
TARİHE geçmiş ve geçecek «son söz» lerin en büyüğünü, en değerlisini, en güçlüsünü, ölüm uykusuna «hürriyet, hürriyet» diye düşen Hüseyin Cahit Yalçın söyledi.
«Hürriyet hürriyet» diye başlıyan bir ömür «hürriyet, hürriyet» diye sona erdi.
Hürriyet için savaşmakla geçen ömrü boyunca, Hüseyin Cahit Yalçın'ın gözünde, hürriyet ışığı yanıp yanıp söndü, yanıp yanıp söndü. Ama her sönüşte de o, içindeki ateşin kıvılcımıyla bu memlekete o ışığı yeniden yaktı.
Son nefesindeki «hürriyet, hürriyet» diye sesleniş, bir özlemin acısıyla mı yüklüydü, bir buluşun, murada erişin sevinciyle mi doluydu, kim bilir?
Ama şimdi onun ölümüne yanacak herkesin içinde aynı dert bulunsa gerek:
Göremeden gitti!
Göremeden gitti ama, dünyada «hürriyet hürriyet» diye bir haykırış bırakıp ta gitti.
Yüzyıllar da geçse bu haykırış, Türkiye'de olsun herhangi bir başka ülkede olsun, hürriyet için savaşanların, bu savaşta yılmağa yüz tutan, ümidi kırılanların, eli kolu bağlananların kulaklarında çınlayacak onlara can ve ümit katacaktır
Nerde olursa olsun, hürriyeti boğmak istiyen herkes artık son nefesini «hürriyet hürriyet» diye veren yaşlı mücahidin bu haykırışını kulaklarında duyup ürperecek, ürkecektir; söndürmeğe çalıştığı arzunun nasıl söndürülmez bir arzu olduğunu, şimdiye kadar gelip geçmiş hürriyet düşmanlarından çok daha iyi anlıyacaktır.
Hüseyin Cahit Yalçın, «hürriyet, hürriyet» sözünü bizlere, savaş meydanında bir bayrak gibi bıraktı da gitti.
Bu bayrak teslim olmadıkça, Yalçın'ın son nefesi de teslim olmamış demektir.
Bu bayrak Türkiye'de hürriyet düşmanlarına teslim olursa, Yalçın son nefesini o zaman vermiş olacak, asıl o zaman ölecektir.
«Hürriyet, hürriyet» diye seslenişinden önce Yalçın, «bütün ümidim Türk gençliğinde» demiş.
Atatürk devrimleri Türk gençliğine emanet etmişti. Türk gençliği o emaneti yaşattı.
Yalçın hürriyet arzusunu Türk gençliğine emanet etti. Türk gençliği o emaneti de yaşatacaktır.
Yalçın'ın son nefesindeki «hürriyet, hürriyet» seslenişine bir özlemin acısını da yüklemek, bir buluşun, murada erişin sevincini de katmak Türk gençliğinin elindedir.
Bu memlekette hürriyet uğruna bir ömürlük mücadeleye değmiş midir değmemiş mi, bunu gösterecek olan, Yalçın'ın «bütün ümid» ini bağladığı Türk gençliğidir.
Yalçın'ın ömrünü bugünkü Türk gençliği değerlendirecektir.
"HURRİYET, HÜRRİYET,,
Bülent Ecevit
TARİHE geçmiş ve geçecek «son söz» lerin en büyüğünü, en değerlisini, en güçlüsünü, ölüm uykusuna «hürriyet, hürriyet» diye düşen Hüseyin Cahit Yalçın söyledi.
«Hürriyet hürriyet» diye başlıyan bir ömür «hürriyet, hürriyet» diye sona erdi.
Hürriyet için savaşmakla geçen ömrü boyunca, Hüseyin Cahit Yalçın'ın gözünde, hürriyet ışığı yanıp yanıp söndü, yanıp yanıp söndü. Ama her sönüşte de o, içindeki ateşin kıvılcımıyla bu memlekete o ışığı yeniden yaktı.
Son nefesindeki «hürriyet, hürriyet» diye sesleniş, bir özlemin acısıyla mı yüklüydü, bir buluşun, murada erişin sevinciyle mi doluydu, kim bilir?
Ama şimdi onun ölümüne yanacak herkesin içinde aynı dert bulunsa gerek:
Göremeden gitti!
Göremeden gitti ama, dünyada «hürriyet hürriyet» diye bir haykırış bırakıp ta gitti.
Yüzyıllar da geçse bu haykırış, Türkiye'de olsun herhangi bir başka ülkede olsun, hürriyet için savaşanların, bu savaşta yılmağa yüz tutan, ümidi kırılanların, eli kolu bağlananların kulaklarında çınlayacak onlara can ve ümit katacaktır
Nerde olursa olsun, hürriyeti boğmak istiyen herkes artık son nefesini «hürriyet hürriyet» diye veren yaşlı mücahidin bu haykırışını kulaklarında duyup ürperecek, ürkecektir; söndürmeğe çalıştığı arzunun nasıl söndürülmez bir arzu olduğunu, şimdiye kadar gelip geçmiş hürriyet düşmanlarından çok daha iyi anlıyacaktır.
Hüseyin Cahit Yalçın, «hürriyet, hürriyet» sözünü bizlere, savaş meydanında bir bayrak gibi bıraktı da gitti.
Bu bayrak teslim olmadıkça, Yalçın'ın son nefesi de teslim olmamış demektir.
Bu bayrak Türkiye'de hürriyet düşmanlarına teslim olursa, Yalçın son nefesini o zaman vermiş olacak, asıl o zaman ölecektir.
«Hürriyet, hürriyet» diye seslenişinden önce Yalçın, «bütün ümidim Türk gençliğinde» demiş.
Atatürk devrimleri Türk gençliğine emanet etmişti. Türk gençliği o emaneti yaşattı.
Yalçın hürriyet arzusunu Türk gençliğine emanet etti. Türk gençliği o emaneti de yaşatacaktır.
Yalçın'ın son nefesindeki «hürriyet, hürriyet» seslenişine bir özlemin acısını da yüklemek, bir buluşun, murada erişin sevincini de katmak Türk gençliğinin elindedir.
Bu memlekette hürriyet uğruna bir ömürlük mücadeleye değmiş midir değmemiş mi, bunu gösterecek olan, Yalçın'ın «bütün ümid» ini bağladığı Türk gençliğidir.
Yalçın'ın ömrünü bugünkü Türk gençliği değerlendirecektir.
Dosyalar
Koleksiyon
Alıntı
“"Hürriyet, Hürriyet",” Bülent Ecevit Yazıları 1950-1961, 24 Kasım 2024, https://ecevityazilari.org/items/show/903 ulaşıldı.
