Kore Ordusu
Başlık:
Kore Ordusu
Kaynak:
Son Havadis, "Dünya Politikası"
Tarih:
1952-02-16
Lokasyon:
Rahşan Ecevit Arşivi
Metin:
Dünya Politikası
KORE ORDUSU
Yazan: Bülent ECEVİT
Yeni Amerikan İdaresinin, Uzak Doğuda, Asyalıların harbini Asyalılara yaptırmak prensibini ortayı atması üzerine, Güney Kore cephesindeki yükün bu memleket ordusu üzerine devredilmesi önem kazanmış görünmektedir.
Gerçekte ise, Asyalıların harbini Asyalılara yaptırmak fikri, Kore bakımından yeni değildir. Daha Demokrat idare zamanında, Kore harbinin uzun zaman sürüp gidebileceği anlaşıldıktan sonra, Güney Kore Ordusunun yetiştirilmesine büyük önem verilmeye başlamış ve bundan gayenin zamanla bütün savunma sorumluluğunu Güney Kore kuvvetlerine bırakmak olduğu belirtilmişti.
1951 Temmuzunda, şimdi emekliye ayrılan Sekizinci Ordu Komutanı General Van Fleet, Güney Kore Ordusunun teşkilâtlandırılması ve eğitimi için geniş programlar hazırlatmış, ve bu programların süratle tatbikine geçilmesi imkânlarını sağlamıştı.
x x x
Tarihi boyunca kâh Çin kâh Japon nüfuzundan kendini kurtaramamış olan Kore, 1910 da resmen Japon İmparatorluğuna ilhak edilmişti.
Onun için İkinci Dünya Harbi sona erdiği sıralarda bağımsız bir Kore devleti yoktu. Kahire Konferansında Kore’ye bağımsızlık vaad edilmiş olmakla beraber, harpten sonra ortaya çıkan durum, bu memleketin 38 inci arz dairesinden bölünerek, Amerikan ve Sovyet işgal bölgelerine ayrılmasına sebeb olmuştu. Ancak 1948 de Güney ve Kuzey Kore’de birer cumhuriyet idaresi kurulmuştur.
Harpten sonra, Amerikan Askerî Hükümetinin idaresi altında Güney Kore Ordusunun ilk nüvesi teşkil edildiği zaman, bu kuvvet, 600 kişiden ibaretti.
1950 Haziranında, Kuzey Kore Güney Kore’ye tecavüz ettiği sırada ise, Güney Korenin elinde, çok fena tehiz edilmiş 75.000 kişilik bir ordu vardı. Tank ve toptan bile mahrum olan bu orduda, sadece piyade silâhları bulunuyordu.
Harbin ilk telâşı içinde bu kuvvetler, gençleri gelişi güzel toplayıp silâh altına almak suretile genişletilmeye çalışmış, ve tabiatile dört başı mamur bir ordu teşkil edilmemişti.
x x
Bu gün Kore Ordusunun eğitimi sistemli bir hâle getirilmiştir. Daimi olarak 100.000 genç eğitim görmekte, cepheye sürülenlerin yerini yenileri doldurmaktadır.
Askerlerin iaşe durumu henüz çok yetersiz, ve subay maaşları son derecede az, olmakla beraber, Ordu, Amerika’dan geniş ölçüde silâh yardımı görmekledir. Fakat, iaşe ve maaş meselelerinin de ordunun moral kuvveti bakımından küçümsenmemesi gerekir. Kendi ifadesine göre, Güney Kore Ordusu Genelkurmay Başkanı Orgeneral Paik Sun Yup, bizim paramızla 32 lira aylık almaktadır. Bir Teğmenin aldığı maaş 12 liradır. Askerin yiyeceği günde 1 kilo pirinç, 40 kuruşluk sair gıda maddeleri, ve üç günde bir tane bisküviden ibarettir.
Bu şartlar altında, genç bir Ordunun, ne zaman sona ereceği bilinmeyen bir harbe nekadar tahammül edebileceği ketirilemez. Netekim, Güney Kore Cumhuriyeti, askerin yiyeceğini arttıralbilemek için, israrla, Amerika’dan yardım istemeye başlamıştır.
x x x
Güney Kore topraklarını kendi başlarına savunabilecek bir yerli Ordu meydana getirilmesi, gerçekten, Kore’deki çıkmazı hâlletmek için en iyi çare gibi görünmektedir.
Cünkü, Komünistlerin. Kore harbini statik bir şekilde yıllarca devam ettirmek niyetinde olmaları, Batılıların bir mikdar askerî gücünü devamlı olarak buraya bağlama isteklerine atfolunmaktadır.
Eğer Batılılar, Kore harbinin bütün yükünü Günev Kore Ordusuna devretme imkânını bulacak olurlarsa, o zaman, artık burada harbin devamı Batı için bir vük teşkil etmevecek, ve Komünistler için Kore harbi bütün mânasını kaybetmiş olacaktır.
KORE ORDUSU
Yazan: Bülent ECEVİT
Yeni Amerikan İdaresinin, Uzak Doğuda, Asyalıların harbini Asyalılara yaptırmak prensibini ortayı atması üzerine, Güney Kore cephesindeki yükün bu memleket ordusu üzerine devredilmesi önem kazanmış görünmektedir.
Gerçekte ise, Asyalıların harbini Asyalılara yaptırmak fikri, Kore bakımından yeni değildir. Daha Demokrat idare zamanında, Kore harbinin uzun zaman sürüp gidebileceği anlaşıldıktan sonra, Güney Kore Ordusunun yetiştirilmesine büyük önem verilmeye başlamış ve bundan gayenin zamanla bütün savunma sorumluluğunu Güney Kore kuvvetlerine bırakmak olduğu belirtilmişti.
1951 Temmuzunda, şimdi emekliye ayrılan Sekizinci Ordu Komutanı General Van Fleet, Güney Kore Ordusunun teşkilâtlandırılması ve eğitimi için geniş programlar hazırlatmış, ve bu programların süratle tatbikine geçilmesi imkânlarını sağlamıştı.
x x x
Tarihi boyunca kâh Çin kâh Japon nüfuzundan kendini kurtaramamış olan Kore, 1910 da resmen Japon İmparatorluğuna ilhak edilmişti.
Onun için İkinci Dünya Harbi sona erdiği sıralarda bağımsız bir Kore devleti yoktu. Kahire Konferansında Kore’ye bağımsızlık vaad edilmiş olmakla beraber, harpten sonra ortaya çıkan durum, bu memleketin 38 inci arz dairesinden bölünerek, Amerikan ve Sovyet işgal bölgelerine ayrılmasına sebeb olmuştu. Ancak 1948 de Güney ve Kuzey Kore’de birer cumhuriyet idaresi kurulmuştur.
Harpten sonra, Amerikan Askerî Hükümetinin idaresi altında Güney Kore Ordusunun ilk nüvesi teşkil edildiği zaman, bu kuvvet, 600 kişiden ibaretti.
1950 Haziranında, Kuzey Kore Güney Kore’ye tecavüz ettiği sırada ise, Güney Korenin elinde, çok fena tehiz edilmiş 75.000 kişilik bir ordu vardı. Tank ve toptan bile mahrum olan bu orduda, sadece piyade silâhları bulunuyordu.
Harbin ilk telâşı içinde bu kuvvetler, gençleri gelişi güzel toplayıp silâh altına almak suretile genişletilmeye çalışmış, ve tabiatile dört başı mamur bir ordu teşkil edilmemişti.
x x
Bu gün Kore Ordusunun eğitimi sistemli bir hâle getirilmiştir. Daimi olarak 100.000 genç eğitim görmekte, cepheye sürülenlerin yerini yenileri doldurmaktadır.
Askerlerin iaşe durumu henüz çok yetersiz, ve subay maaşları son derecede az, olmakla beraber, Ordu, Amerika’dan geniş ölçüde silâh yardımı görmekledir. Fakat, iaşe ve maaş meselelerinin de ordunun moral kuvveti bakımından küçümsenmemesi gerekir. Kendi ifadesine göre, Güney Kore Ordusu Genelkurmay Başkanı Orgeneral Paik Sun Yup, bizim paramızla 32 lira aylık almaktadır. Bir Teğmenin aldığı maaş 12 liradır. Askerin yiyeceği günde 1 kilo pirinç, 40 kuruşluk sair gıda maddeleri, ve üç günde bir tane bisküviden ibarettir.
Bu şartlar altında, genç bir Ordunun, ne zaman sona ereceği bilinmeyen bir harbe nekadar tahammül edebileceği ketirilemez. Netekim, Güney Kore Cumhuriyeti, askerin yiyeceğini arttıralbilemek için, israrla, Amerika’dan yardım istemeye başlamıştır.
x x x
Güney Kore topraklarını kendi başlarına savunabilecek bir yerli Ordu meydana getirilmesi, gerçekten, Kore’deki çıkmazı hâlletmek için en iyi çare gibi görünmektedir.
Cünkü, Komünistlerin. Kore harbini statik bir şekilde yıllarca devam ettirmek niyetinde olmaları, Batılıların bir mikdar askerî gücünü devamlı olarak buraya bağlama isteklerine atfolunmaktadır.
Eğer Batılılar, Kore harbinin bütün yükünü Günev Kore Ordusuna devretme imkânını bulacak olurlarsa, o zaman, artık burada harbin devamı Batı için bir vük teşkil etmevecek, ve Komünistler için Kore harbi bütün mânasını kaybetmiş olacaktır.
Dosyalar
Koleksiyon
Alıntı
“Kore Ordusu,” Bülent Ecevit Yazıları 1950-1961, 22 Aralık 2024, https://ecevityazilari.org/items/show/62 ulaşıldı.
