"Gayrimeşru" Olan İktidarın Niyetleridir

"Gayrimeşru" Olan İktidarın Niyetleridir 

Ulus, "Günün Işığında" s. 3 

1956-04-04 

Atatürk Kitaplığı, 152/31 

GÜNÜN IŞIĞINDA

"Gayrımeşru„ olan iktidarın niyetleridir

İktidarın sözcüsüdür diye, Zafer Gazetesinde çıkan başyazılarla polemik yazılarını ciddiye almak mecburiyeti, demokratik gelişmemizin karşılaştığı talihsizliklerden biri, ve bu gelişmeyi ne kadar çetin şartlar altında devam ettirebildiğimizin bir delilidir.

Bu arada, 3 Nisan tarihli Zafer'in «Müessir murakabe» başlıklı başyazısı da herhangi bir gazetede çıkmış olsaydı, totaliterliğin zavallıca bir savunması diye gülünüp geçilebilirdi.

Acı olan, bağışlanmaz olan, demokrasinin bütün nimetlerinden faydalanarak iktidara gelmiş «Demokrat» adlı bir partinin organında bugün böyle bir başyazı çıkabilmesidir.

Bu başyazıyı, başlığından ümitlenerek, içinde gözümüzden kaçmış cümleler mi var diye, dört kere üstüste okuduk, fakat, demokraside «Müessir murakabe» nin ne olduğuna dair tek bir cümleye rastlamadık.

Tersine, bu başyazı ile, demokraside «murakabe» diye bir şey olamıyacağı, görülmemiş bir fütursuzlukla ilân edilmektedir.

Yazarı bu sonuca götüren garip mantık şöyle işliyor:

Değil mi ki demokrasi «ekseriyet rejimi» demektir, «ekalliyet» partileri «milletin serbest reyi ile akamete mahkûm» edilmiş gruplardan başka bir şey sayılamazlar... Mecliste her karar ekseriyetin reyi ile alınacağına göre bu kararlara muhalefetin müessir olması asla mevzubahis olamaz»... Muhalefetin, hele bizim Meclisimizde, değil hükümet düşürmesi, bir istizah açtırabilmesi bile mevzubahis değildir... Ve, muhalefetin «bu hale boyun eğmesinden başka bir çare de yoktur. Daha müessir bir murakabe imkânı aramak için Meclisi bırakarak sokağa çıkmasında isabet, hattâ bir bakıma meşruiyet yoktur. Meşruiyet yoktur, çünkü bu teşebbüsün delâlet ettiği hakikî istek, Meclis üzerinde sokağın nüfuzuna tesis etmek isteğidir. Meclisteki normal teşriî faaliyeti, gayrimesul, selâhiyetsiz bir takım teşekkül ve teşebbüslerin murakabesine bağlamaktır.»

Demek ki muhalefet partileri, azınlıkta oldukları ve «milletin serbest reyi ile akamete mahkûm» edildikleri için Meclis içinde; «gayrimesul ve selâhâyetsiz» oldukları için de Meclis dışında (Zafer'in tabiri ile «sokak» ta), iktidarı murakabe edemiyeceklerdlr.

Bu, muhalefet partileri iktidarı hiç bir şekilde murakabe edemezler, demekten başka bir şey değildir. Böyle bir düşünce tarzına göre de «demokrasi», ancak, çoğunluk partisinin murakabesiz devlet idaresi, diye tarif edilebilir.

Zafer'in başyazısı baştan sona okununca kendiliğinden ortaya çıkan bu ters «demokrasi» tarifi, iktidarın demokrasi bahsinde ne kadar kötü niyetler beslediğine bir örnek olduğu kadar, Türk halkının anlayış ve sağduyusu ile de alay etmektir.

Muhalefetin, ister Meclis içinde ister Meclis dışında, kanuni haklarına dayanarak iktidarı murakabeye çalışması, ne «isabetsiz» ne de «gayrimeşru» sayılabilir. Gayrimeşru olan, iktidarın 3 Aralık tarihli Zafer Gazetesinde açığa vurduğu «demokrasi» anlayışını bugünkü Türkiye'de gerçekleştirmeğe çalışmak; isabetsiz olan da, hâlâ Türkiye'de iktidarın bu yolda muhafaza edilebileceğini sanmaktır.

Bugün Türkiye'de, o hor görülen «sokak» taki halkın, «sokak» larda toplanıp miting yapmasına iktidarca kızılan halkın, kanunlara ve demokratik usullere göstermekte olduğu saygıyı iktidardaki liderler de gösterseler, memleketin içinde bulunduğu rejim buhranını halletmek çok kolaylaşırdı.

Bülent ECEVİT