Devrimcilik Demagojisi
Başlık:
Devrimcilik Demagojisi
Kaynak:
Halkçı (Yeni Ulus), "Günün Işığında" s. 3
Tarih:
1954-03-25
Lokasyon:
Rahşan Ecevit Arşivi
Metin:
GÜNÜN IŞIĞINDA :
Devrimcilik demagojisi
Atatürk’ün adı gibi “devrim” sözü de saygı ile anılıp hiç umursanmıyan değerler arasına geçti. Kime sorsanız “devrimci”... Daha doğrusu “inkılâpçı”.. Devrimcilik taslıyanlar arasında “devrim” sözünü bile benimsemiş olanlar o kadar az ki!
Kimsenin devrimciliğine toz konduramıyorsunuz! Yazısında “şuriş”den, “muhatara”dan geçilmez, fakat devrimci. Alaturkadan başka musiki dinlemez, fakat devrimci.. Siyasi toplantılarda dua eder, namaz kılar, fakat devrimci.. Geleneklerimizi bırakmıyalım der, fakat devrimci.. Şeriat ister, devrimci.. Dört karı ister, gene devrimci. Sözüm ona devrimleri korumak için kurulmuş bir derneğin adına bakın: “Millî Tesanüt Cephesi”....
Türkiye’de bugünkü kadar çok “devrimci” bir araya gelmemiştir. Neredeyse Ustaoğulları, Kısakürek’ler, hapisteki Ticanîler bile devrimci olup çıkacaklar. Ondan sonra artık devrimleri koruyabilirseniz koruyun!
Fakat içten içe, kimi üzülerek kimi de sevinerek, herkesin bildiği gerçek şudur: Devrimlerin kendi gitmiş adı kalmıştır.
Bir gerçek daha var: Demokrasiyle beraber, devrimleri halka zorla benimsetme, ve devrim düşmanlığını sömürmek istiyen politikacıları sindirme yolları da ortadan kalkmıştır.
Eskiden, devrimlere inananlar için iş kolaydı. Sırtlarını devlete dayamışlardı.
Bugünse, devrimlere yürekten inananlar için iş zorlaşmıştır. Bugün, kendi dışlarında, dayanabilecekleri hiçbir kuvvet yoktur.
Yürekten devrimci olanlar için, birer idealist olma zamanı şimdi gelip çatmıştır. Artık devletten yardım umabilecekleri çağın geçtiğini anlamalıdırlar. Devrimleri hazmedememiş milyonlarca kişilik bir seçmen kütlesi ile karşı karşıyadırlar. Bu seçmen kütlesiyle mücadele etmek zorundadırlar. Bu mücadeleden kaçınan her devrimci, devrimlere ihanet etmiş olur.
Bu mücadele, kanun çerçevesi içinde, demokratik düzene yakışır bir mücadele olmalıdır! Açık ve feragatli bir mücadele olmalıdır!
Bu mücadeleyi göze alan herkes, önce, devrimcilik demagojisi yapanların maskelerini indirmekle işe başlamalıdır! Hele saflarımız iyice belli olsun! Mücadele o zaman daha kolaylaşacaktır.
Bülend ECEVİT
Devrimcilik demagojisi
Atatürk’ün adı gibi “devrim” sözü de saygı ile anılıp hiç umursanmıyan değerler arasına geçti. Kime sorsanız “devrimci”... Daha doğrusu “inkılâpçı”.. Devrimcilik taslıyanlar arasında “devrim” sözünü bile benimsemiş olanlar o kadar az ki!
Kimsenin devrimciliğine toz konduramıyorsunuz! Yazısında “şuriş”den, “muhatara”dan geçilmez, fakat devrimci. Alaturkadan başka musiki dinlemez, fakat devrimci.. Siyasi toplantılarda dua eder, namaz kılar, fakat devrimci.. Geleneklerimizi bırakmıyalım der, fakat devrimci.. Şeriat ister, devrimci.. Dört karı ister, gene devrimci. Sözüm ona devrimleri korumak için kurulmuş bir derneğin adına bakın: “Millî Tesanüt Cephesi”....
Türkiye’de bugünkü kadar çok “devrimci” bir araya gelmemiştir. Neredeyse Ustaoğulları, Kısakürek’ler, hapisteki Ticanîler bile devrimci olup çıkacaklar. Ondan sonra artık devrimleri koruyabilirseniz koruyun!
Fakat içten içe, kimi üzülerek kimi de sevinerek, herkesin bildiği gerçek şudur: Devrimlerin kendi gitmiş adı kalmıştır.
Bir gerçek daha var: Demokrasiyle beraber, devrimleri halka zorla benimsetme, ve devrim düşmanlığını sömürmek istiyen politikacıları sindirme yolları da ortadan kalkmıştır.
Eskiden, devrimlere inananlar için iş kolaydı. Sırtlarını devlete dayamışlardı.
Bugünse, devrimlere yürekten inananlar için iş zorlaşmıştır. Bugün, kendi dışlarında, dayanabilecekleri hiçbir kuvvet yoktur.
Yürekten devrimci olanlar için, birer idealist olma zamanı şimdi gelip çatmıştır. Artık devletten yardım umabilecekleri çağın geçtiğini anlamalıdırlar. Devrimleri hazmedememiş milyonlarca kişilik bir seçmen kütlesi ile karşı karşıyadırlar. Bu seçmen kütlesiyle mücadele etmek zorundadırlar. Bu mücadeleden kaçınan her devrimci, devrimlere ihanet etmiş olur.
Bu mücadele, kanun çerçevesi içinde, demokratik düzene yakışır bir mücadele olmalıdır! Açık ve feragatli bir mücadele olmalıdır!
Bu mücadeleyi göze alan herkes, önce, devrimcilik demagojisi yapanların maskelerini indirmekle işe başlamalıdır! Hele saflarımız iyice belli olsun! Mücadele o zaman daha kolaylaşacaktır.
Bülend ECEVİT
Dosyalar
Koleksiyon
Alıntı
“Devrimcilik Demagojisi,” Bülent Ecevit Yazıları 1950-1961, 24 Nisan 2024, https://ecevityazilari.org/items/show/199 ulaşıldı.
