"Temkin"li Hükümet!

"Temkin"li Hükümet! 

Ulus, "Günün Işığında", s. 3 

1955-12-23 

Atatürk Kitaplığı, 152/29 

Günün IŞIĞINDA

«Temkin«»li Hükümet!

Dünkü yazımızın gelişi, ancak bir not olarak bahsedebilmiştik: ama notla geçiştirilecek bir konu değildi: Hükümet, Selânik hâdisesinden ötürü Yunan Hükümeti nezdinde teşebbüse geçmekte çok geç kalmıştır.

Dünkü yazımızın notunda belirttiğimiz gibi, Yunanlılar, Selânik'teki dinamitleme hâdisesinin «içerden» tertiplendiğini daha 15 Eylülde bütün dünyaya ilân etmişlerdi. O tarihten bu yana hiç bir hareket göstermeyen hükümetin, ancak örfi idare kalkıp ta Yunan iddiası tazelendikten ve Türk basınına aksettikten sonra resmî bir teşebbüse geçmesi, affedilir bir ihmalcilik değildir. Bu ihmalcilik, Menderes idaresinin, dış itibarımızla daha çok bir iç siyaset gereği olarak ilgilendiğini, iç siyaset alanında mevkiini sarsabilecek hâle gelmedikçe, Türkiye'nin dış itibarı üzerinde gerektiği gibi durmadığını gösterir.

Atatürk'ün Selânik'teki evinin dinamitlenmesinde bir Türk tertibi bulunduğuna dair resmî Yunan iddiası ortaya atıldıktan ve dünya basınına aksettikten 3 ay bir hafta sonra yapılmış belirsiz, müphem bir teşebbüsü, eğer dış dünyada en yakın dostlarımız bile ciddiye almazlarsa, bundan doğrudan doğruya Menderes idaresi sorumludur.

Menderes idaresinin, kendi mevkii sarsılmadıkça millî itibarımızla gerektiği gibi ilgilenmeyişine en taze bir örnek, Yunan Hükümetinin Deniz Kuvvetlerine vermiş olduğu bir emir karşısında bizim Hükümetimizin hâlâ bir teşebbüse geçmemiş olmasıdır.

Bu emir gereğince, Yunan karasularından izinsiz geçecek bütün Türk gemilerine ateş açılacaktır.

Bu hâdise, son günlerin iç gelişmelerinin heyecanı içinde Türk basını tarafından gerektiği gibi belirtilemediği için henüz halkoyunun ilgisini çekememiştir.

Oysa ki Yunan Hükümetinin Türkiye'ye karşı böyle bir tedbir alması, açıktan açığa düşmanlık ilânından başka bir şey değildir. Türk Dışişleri Bakanlığı, Yunan Hükümetinin bu kötü muamelesini sinesine çekmiş görünmektedir. Eğer Hükümet, bu konuda da teşebbüse geçmek için, meselenin kendi iç itibarını sarsacak kadar büyümesini ve halkoyunca benimsenmesini beklerse, hiç şüphe yok, gene iş işten geçmiş olacaktır.

Menderes Hükümetinin, dış itibarımızla ilgili meselelerdeki bu hayret edilecek kayıtsızlığını, dün Zafer'de çıkan imzalı bir başyazı açıkça savunacak kadar ileri gitmiştir. Bu başyazıda, Selânik'teki konsolosluğumuzun kapısına çivilenen iddianame ile Ürdündeki bir konsolosluğumuza ve bayrağımıza yapılan tecavüz hâdiseleri için, «eğer başka bir devlet ve başka bir millet olsa idik, bizi çileden çıkarabilirdi; ama değiliz,» deniliyor, ve «temkine tarihimiz boyunca takaddüm hakkı» tanıdığımızdan bahsediliyor.

İktidar sözcüsü gazete izin versin de biz, bu türlü tecavüzler karşısında gerekirse çileden de çıkma hakkını mahfuz tutacak kadar onurlu bir millet olarak kalalım! Büyükelçimiz kovulur, susarız.. Konsolosluğumuz yağma edilir. susarız. Bir başka konsolosluğumuz aleyhine en ağır ithamlar yöneltilir gene —hiç değilse 3 ay— susarız.. Bir müttefik devlet Türk gemilerine ateş açılması için emir verir, buna karşı da susarız.. Sonra da bütün bu sükûta «temkin» adını veririz.

C.H.P. iktidarının Türkiye'yi 6 yıllık bir dünya savaşı içinden sapasağlam çıkarmış ve Türkiye'yi bütün dünya milletlerine saydırmış olan dış siyasetini fazla temkinli bularak tenkid eden Demokrat Parti iktidarı, şimdi, en yakın dost ve müttefik bildiğimiz milletlerin bile bize reva gördükleri, Cumhuriyet Türkiye'si tarihinde eşine rastlanmıyacak kadar ağır muameleler karşısında susmayı, «temkin» mazereti altında, Türk milletinin karakterine mal etmeğe kalkışıyor.

Ne Zafer gazetesinin, ne Dışişleri Bakanlığının ne de Bay Adnan Menderes'in Türk milletini bu kadar hazımlı sanmağa hakları yoktur.

Türk milleti, kendi idarecileri tarafından onurunun bu derece küçümsenmesine göz yumamaz. Bay Adnan Menderes, Bay Fuat Köprülü, ve son 5 küsur yılda Türk dış politikasında rol oynamış daha ne kadar siyaset adamı varsa, hepsi, artık yerlerini, Türk milletinin onur anlayışını daha iyi bilen kimselere bırakmalıdırlar.

Bülent ECEVİT