"Hak Bildiği" Yolda Yürüyen Bir Bakan!...
Başlık:
"Hak Bildiği" Yolda Yürüyen Bir Bakan!...
Kaynak:
Ulus, "Günün Işığında", Sayı: 11703, s. 1
Tarih:
1955-07-20
Lokasyon:
Atatürk Kitaplığı, 152/29
Metin:
GÜNÜN Işığında
"Hak bildiği" yolda yürüyen bir bakan!..
«Filvaki yarın muhalefet hatipleri ve gazeteleri Dr. Sarol'un onlarca muhafazakâr bölge telâkki edilen Erzurum'da, vatandaşların dinî hissiyatını okşayan bir konuşma yaptığı iftirasını savuracaklardır. Bundan zerre kadar şüpheniz olmasın, Ama biz hak bildiğimiz yolda yürümeğe devam edeceğiz.»
Bu sözleri, Devlet Bakanı Dr. Mükerrem Sarol, Erzurum'daki bir sinema konuşmasında, dini siyasete âlet eden sözlerine başlangıç olarak söylemiş, böylelikle, dini siyasete âlet ettiği yolunda ileri sürülebilecek iddialara belki önceden set çekmek, yahut kimbilir, belki de böyle iddiaları zorla dâvet etmek İstemiştir.
Çünkü düşünmüş olabilir ki gazetelerde dini siyasete âlet eden bir bakan olmakla suçlandırılırsa, memleketimizdeki mürteci unsurlar arasında itibarı yükselebilir.
Ardındaki düşünce ne olursa olsun. Demokrat Parti tarihinde, din isiyasete âlet etmenin bu kadar açıkçası her halde şimdiye kadar görülmüş değildir.
Bundan önceki yazılarımızdan birinde, Demokrat Parti'nin millete 3 şey, daha ileri bir demokrasi, daha müreffeh bir hayat ve daha geniş bir «vicdan hürriyeti» vaadettiğini, daha geniş «vicdan hürriyeti» ile de, memleketimizde muvakkaten sinmiş gerilik eğilimlerine, devrim düşmanlığına tâvizler vermeyi kastetmiş olduğunu... vaitlerinden birincisini ve ikincisini yerine getirememekle beraber, üçüncüsünü fazlasiyle yerine getirdiğini ve şimdi, demokrasi rejimindeki gerileme ve iktisadi hayatımızda başgösteren buhran karşısında halkı avutmak için, «vicdan hürriyeti» propagandasına büsbütün hız verebileceğini söylemiştik.
Ne yazık ki Dr. Sarol da bu korkumuzu doğrulayanlardan biri oldu.
Hem yalnız Atatürk'ün lâiklik prensipine hücum etmekle kalmadı, Atatürk'ün tarih kuramını da değiştirerek, devrimlerin bel kemiği olan bu kuramı, memlekette hâlâ kuvvetli ve müessir olduğuna inandığı mürteci unsurlara, o tahrif edilmiş şekliyle ihbar etti:
«D. P. kurulmamış olsaydı, Fatihlerin, Yavuzların, Kanunilerin, hattâ ve hattâ yakın tarihimizin büyüklerinin türbelerini ziyaret etmek, Türkün namını, şanını, tarihini, medeniyetini dünyaya tanıtan büyük ecdat hatıralarını, âbidelerini tâziz etmek acaba kimin haddine düşerdi?»
dedi.
Sonra, hatırasından bile partice korktukları Atatürk'ü bu sözlerinden tenzih eder görünmek için, sanki bu sözlerle Atatürk'e en büyük saygısızlıkta bulunan kendisi değilmiş gibi, C. H. P. idaresini, ölümünden sonra Atatürk'e saygıda kusur etmiş olmakla suçlandırdı.
Eğer Bay Sarol gerçekten, Erzurum'daki sinema konuşmalarında iddia ettikleri gibi, hak bildikleri yolda yürüyebilecek kadar cesursalar, bu konuşmalarında tel'in ettikleri tarih görüşünün de, din anlayışının da öz be öz Atatürk'e ait bulunduğunu ve bu görüş ve anlayışa bağlı kalmakla C. H. P. nin, ölümünden sonra da Atatürk'ün göstermiş olduğu yolda yürümekten başka birşey yapmamış olduğunu, açık açık söyliyebilmelidirler.
O zaman biz de, din konusunda olsun, tarih konusunda olsun, düşüncelerinin samimiliğine inanır ve her samimi düşüncenin hakkı olan saygıyı, kendimiz iştirak etmesek, hattâ karşısına çıkıp mücadele etsek bile, bu düşüncelere de gösterirdik.
Kendi kurduğu Türk Tarih Kurumuna 1931 yılında yolladığı bir mektupta Atatürk:
«Biz daima hakikat arayan ve onu buldukça ve bulduğumuza kaani oldukça söylemeğe cesaret gösteren insanlar olmalıyız»
diyordu. (1)
Eğer siz de, Bay Sarol, yürüdüğünüz ve yürümekte devam edeceğinizi bildirdiğiniz yolun hak yolu olduğuna gerçekten kaani iseniz, bunu açık açık söylemek, inanmadığınız, tel'in ettiğiniz din ve tarih anlayışının Atatürk'e ait bulunduğunu itiraf etmek cesaretini gösteriniz.
O zaman, fikirleri karşısına çıkmaya teşebbüs ettiğiniz büyük insanla bir seviyede çatışmak mazhariyetine de erişmiş olursunuz.
Bülend ECEVİT
(1) (III. Türk Tarih Kongresi», Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara, 1948. S: 9.
"Hak bildiği" yolda yürüyen bir bakan!..
«Filvaki yarın muhalefet hatipleri ve gazeteleri Dr. Sarol'un onlarca muhafazakâr bölge telâkki edilen Erzurum'da, vatandaşların dinî hissiyatını okşayan bir konuşma yaptığı iftirasını savuracaklardır. Bundan zerre kadar şüpheniz olmasın, Ama biz hak bildiğimiz yolda yürümeğe devam edeceğiz.»
Bu sözleri, Devlet Bakanı Dr. Mükerrem Sarol, Erzurum'daki bir sinema konuşmasında, dini siyasete âlet eden sözlerine başlangıç olarak söylemiş, böylelikle, dini siyasete âlet ettiği yolunda ileri sürülebilecek iddialara belki önceden set çekmek, yahut kimbilir, belki de böyle iddiaları zorla dâvet etmek İstemiştir.
Çünkü düşünmüş olabilir ki gazetelerde dini siyasete âlet eden bir bakan olmakla suçlandırılırsa, memleketimizdeki mürteci unsurlar arasında itibarı yükselebilir.
Ardındaki düşünce ne olursa olsun. Demokrat Parti tarihinde, din isiyasete âlet etmenin bu kadar açıkçası her halde şimdiye kadar görülmüş değildir.
Bundan önceki yazılarımızdan birinde, Demokrat Parti'nin millete 3 şey, daha ileri bir demokrasi, daha müreffeh bir hayat ve daha geniş bir «vicdan hürriyeti» vaadettiğini, daha geniş «vicdan hürriyeti» ile de, memleketimizde muvakkaten sinmiş gerilik eğilimlerine, devrim düşmanlığına tâvizler vermeyi kastetmiş olduğunu... vaitlerinden birincisini ve ikincisini yerine getirememekle beraber, üçüncüsünü fazlasiyle yerine getirdiğini ve şimdi, demokrasi rejimindeki gerileme ve iktisadi hayatımızda başgösteren buhran karşısında halkı avutmak için, «vicdan hürriyeti» propagandasına büsbütün hız verebileceğini söylemiştik.
Ne yazık ki Dr. Sarol da bu korkumuzu doğrulayanlardan biri oldu.
Hem yalnız Atatürk'ün lâiklik prensipine hücum etmekle kalmadı, Atatürk'ün tarih kuramını da değiştirerek, devrimlerin bel kemiği olan bu kuramı, memlekette hâlâ kuvvetli ve müessir olduğuna inandığı mürteci unsurlara, o tahrif edilmiş şekliyle ihbar etti:
«D. P. kurulmamış olsaydı, Fatihlerin, Yavuzların, Kanunilerin, hattâ ve hattâ yakın tarihimizin büyüklerinin türbelerini ziyaret etmek, Türkün namını, şanını, tarihini, medeniyetini dünyaya tanıtan büyük ecdat hatıralarını, âbidelerini tâziz etmek acaba kimin haddine düşerdi?»
dedi.
Sonra, hatırasından bile partice korktukları Atatürk'ü bu sözlerinden tenzih eder görünmek için, sanki bu sözlerle Atatürk'e en büyük saygısızlıkta bulunan kendisi değilmiş gibi, C. H. P. idaresini, ölümünden sonra Atatürk'e saygıda kusur etmiş olmakla suçlandırdı.
Eğer Bay Sarol gerçekten, Erzurum'daki sinema konuşmalarında iddia ettikleri gibi, hak bildikleri yolda yürüyebilecek kadar cesursalar, bu konuşmalarında tel'in ettikleri tarih görüşünün de, din anlayışının da öz be öz Atatürk'e ait bulunduğunu ve bu görüş ve anlayışa bağlı kalmakla C. H. P. nin, ölümünden sonra da Atatürk'ün göstermiş olduğu yolda yürümekten başka birşey yapmamış olduğunu, açık açık söyliyebilmelidirler.
O zaman biz de, din konusunda olsun, tarih konusunda olsun, düşüncelerinin samimiliğine inanır ve her samimi düşüncenin hakkı olan saygıyı, kendimiz iştirak etmesek, hattâ karşısına çıkıp mücadele etsek bile, bu düşüncelere de gösterirdik.
Kendi kurduğu Türk Tarih Kurumuna 1931 yılında yolladığı bir mektupta Atatürk:
«Biz daima hakikat arayan ve onu buldukça ve bulduğumuza kaani oldukça söylemeğe cesaret gösteren insanlar olmalıyız»
diyordu. (1)
Eğer siz de, Bay Sarol, yürüdüğünüz ve yürümekte devam edeceğinizi bildirdiğiniz yolun hak yolu olduğuna gerçekten kaani iseniz, bunu açık açık söylemek, inanmadığınız, tel'in ettiğiniz din ve tarih anlayışının Atatürk'e ait bulunduğunu itiraf etmek cesaretini gösteriniz.
O zaman, fikirleri karşısına çıkmaya teşebbüs ettiğiniz büyük insanla bir seviyede çatışmak mazhariyetine de erişmiş olursunuz.
Bülend ECEVİT
(1) (III. Türk Tarih Kongresi», Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara, 1948. S: 9.
Dosyalar
Koleksiyon
Alıntı
“"Hak Bildiği" Yolda Yürüyen Bir Bakan!...,” Bülent Ecevit Yazıları 1950-1961, 16 Nisan 2024, https://ecevityazilari.org/items/show/422 ulaşıldı.
