Seviyeli İktidar!

Seviyeli İktidar! 

Ulus, "Günün Işığında", Sayı: 11686, s. 1 

1955-07-03 

Atatürk Kitaplığı, 152/29 

GÜNÜN Işığında

Seviyeli iktidar!

Muhalefetten birkaç kişinin, ya birkaç parti lideri ya da birkaç yazarın, mahpus, mevkuf yahut da dâvâlı bulunmadığı gün olmuyor artık...

Sabah gazeteleri açıp da, meselâ ömrünün büyük bir kısmını devlet hizmetinde yahut vatan savunmasında geçirmiş bir siyaset adamının sabaha karşı uykusundan uyandırılarak tevkif edildiğini, meselâ Cumhuriyet devrinde yetişmiş bir genç gazetecinin tevkif edilip bir acele saçları kesildiğini okumak, bir alışkanlık haline gelmiye başladı. Devleti idare edenlerin, kendilerini tenkide kalkışanlara dokunulmazlık kalesine çekilip en ağır hakaretlerde bulunmaları da olağan sayılıyor artık.

Demokrasi denilince adı akla gelen memleketlerde, bizde olağan sayılır, tabiî görülür olmuş bu gibi hareketlerden bir teki duyulsa yer yerinden oynardı.

Öyleyse bizim neyimiz eksiktir?.

İktidara sorulursa, bizim eksikliğimiz, seviyeli muhalefettir!

Bir memlekette zihin ve ahlâk seviyesi yüksek bütün vatandaşların iktidar, zihin va ahlâk seviyesi düşük bütün vatandaşların da muhalefet saflarında toplanmış olmaları ne garip bir tesadüftür!

Böyle bir tesadüf şimdiye kadar hiç bir demokraside görülmemiştir. Her demokratik memleketin iktidar mensupları da muhalefet mensupları da bir mayadan, bir milletin hamurundandır.

Muhalefetinin seviyesi düşük olup da iktidarının seviyesi yüksek olan bir demokrasiyi hangi Batı memleketinde duydunuz?

Kaldı ki Türkiye'de muhalefet mensuplarının hiç olmazsa bir tek meziyetleri bulunması, bugün içinde yaşadıkları şartların bir icabıdır; o meziyet de, medenî cesarettir.. Bu ise, düşük seviyeli insanlarda pek barınamıyacak bir meziyettir.

Herkesin uyanık olduğu, giyimli kumaşlı olduğu bir saatte değil de, ille sabaha karşı uykusunda uyandırılıp, yahut tıraş olurken bastırılıp tevkif edilmek, tevkifhaneye götürülür götürülmez saçları kesilmek, dâvası görüldüğü sırada Meclis kürsüsünden mahkemeye tesire teşebbüs edilmek..

Bunları ve bunlara benzer muameleleri göze alarak muhalefette kalanların seviyesiziklle itham edildiği bir memlekette, muhaliflerine karşı böyle tedhiş usullerine baş vuranların iktidara kazandırdıkları seviye, ve memlekete va dünyaya verdikleri medeni cesaret örneği pek mi yüksek olsa gerektir?

Bülend ECEVİT