Yayaların Hakları

Başlık:

Yayaların Hakları

Kaynak:

Halkçı, "Günün Işığında", s. 3

Tarih:

1955-04-09

Lokasyon:

Rahşan Ecevit Arşivi

Metin:

GÜNÜN IŞIĞINDA:

Yayaların hakları

Bülend ECEVİT

Amerika Notlarında anlattığım küçük Winston - Salem şehrinde bazı Pazar günleri yürüyüşe çıkardım. Hemen herkes otomobilli olduğu için benden başka yürüyen pek bulunmazdı. Göz alabildiğine uzanan kaldırımlarda, sürrealist tablolardaki yalnız adamlar gibi bir başıma yürürdüm. O gıcır gıcır kaldırımları benim için döşenmiş sayıp, bundan kendime adetâ bir gurur payı da çıkarırdım.

Amerika’da, çalışan her aile bir otomobil edinebilecek durumda olduğu, ve yayalar, nesli tükenmek üzere bulunan eski garip hayvanlar durumuna düştüğü hâlde yayaların da hakkı halâ korunuyor, yeni bir sokak açılınca iki yanına doğru dürüst birer kaldırım döşeniyor.

Amerika’dan başka birçok memleketlerin halkı gibi bizler de henüz insanlığın yayalık devrini yaşamaktayız. O küçük Amerikan şehrindeki kadar otomobil bütün Türkiye’de ya vardır ya yoktur.

Ama sanki yayaların nesli Amerika’dan önce bizde tükenmiş gibi, Ankara’da sadece asfalt yollar açmayı düşünür, bu yolların iki yanına birer de asfalt yahut beton kaldırım döşemeyi fuzulî bir zahmet sayarız. Hattâ şimdi bazı yollarda kaldırım payı bile bırakılmıyor.

İşte bu yüzden de rahmetin böyle bol olduğu günlerde, birkaç ana caddeden başka bütün sokakların kaldırımları yürünmez hâle gelir, üstelik kaldırımlardan yayılan çamurla yolların da asfaltlığından hayır kalmaz.

Otomobili bu kadar az, yayası bu kadar bol olan şehirlerimizde yayaların rahatını otomobillerin rahatından daha önce düşünebilmek için asgarî insaf sahibi olmak yetse gerektir.

Bir yol açılacağı zaman kaldırımı da beraber hesaplansa, haydi bu yapılamadı, yol üstlerindeki o hiç eksik olmayan yapı yerlerinin tahta perdeyle çevrilmesi şart koşulup yayalar hiç değilse bu yapı yerlerinin kaldırımlara taşan çamurundan kurtarılsa olmaz mı?

Görüyorsunuz artık ağzımızı açıp ta eskisi gibi insan haklarından, vatandaş haklarından bahsedebilecek hâlimiz kalmadı. Olsa olsa meselâ böyle yayaların haklarından bahsedebiliriz.

Bari onlar korunsa!