CHP'nin İkinci Bekçiliğı
Title:
CHP'nin İkinci Bekçiliğı
Source:
Halkçı (Yeni Ulus), "Günün Işığında" s. 3
Date:
1954-07-31
Location:
Rahşan Ecevit Arşivi
Text:
GÜNÜN IŞIĞINDA:
C. H. P.'nin ikinci bekçiliği
On birinci Cumhuriyet Halk Partisi Kurultayının önünde iki yol vardı.
Yollardan birincisi, artık Türkiye'de demokrasi sona ermiştir, muhalefet imkânları yok denebilecek kadar azaltılmıştır, ona rağmen Türkiye’de demokrasi varmış gibi çalışmakla ancak iktidarın sahte bir demokrasi görünüşünü muhafaza etmesi kolaylaştırılmış olacaktır, diyip, seçimlerden ve Büyük Millet Meclisinden çekilmek, ve iktidarı, tarih önünde, tek parti rejimini Türkiye'ye geri getirmiş olmanın ağır sorumluluğu altında bırakmaktı.
Yollardan ikincisi, Türkiye’de demokrasinin sona erdiğini, muhalefet imkânlarının yok denebilecek kadar azaldığını bile bile ve kanunların günden güne daralan çerçevesi içinde, muhalefete ve demokrasiyi kurtarma mücadelesine devam etmekti.
On birinci Kurultayında Cumhuriyet Halk Partisi, bu yollardan ikincisini seçti.
Eğer iktidarı uyarmak gibi bir faydası dokunacağı umulabilseydi, birinci yolu seçmenin memleket için daha hayırlı olacağı düşünülebilirdi. Fakat böyle bir hareketin iktidarı uyarmasına ihtimal vermek, Demokrat Partiye hakim olanlarda asgarî bir iyiniyetin varlığını kabûl etmek olurdu. Onlarda böyle bir iyiniyetin varlığını gösterir bir işaret ise bugüne kadar görülmemiştir.
Böyle bir iktidara meydanı kendiliğinden boş bırakmak, memleketi, sorumsuzluğun, yetersizliğin ve iyiniyet yoksulluğunun seline mücadelesiz teslim etmek olurdu.
İnönü, Kurultayı açış söylevinde, «Biz inkılâpların bekçişiyiz», demişti.
İnönü, Cumhuriyet Halk Partisine düşen başka bir bekçilik görevini de, iki yoldan hangisinin seçileceği görüşüldüğü sırada yaptığı konuşmalarla hatırlatmış oldu: Yalnız inkılâpların değil, millî menfaatlerin ve insan haklarının da bekçiliği, bu memlekette, Cumhuriyet Halk Partisine düşüyordu. İktidar bunlara sahip çıkmıyor diye küsüp bir kenara çekilmek, belki C.H.P. yi bir külfetten kurtarmış olurdu ama, tarih önünde sorumluluktan kurtarmış olmazdı.
Cumhuriyet Halk Partisi bu memleketin başında olmamakla, Cumhuriyet Halk Partililere ikinci sınıf vatandaş muamelesi yapılmakla, Türkiye yalnız iktidar mevkiinde bulunan partiye kalmış olmaz.
İktidar mevkiinde kimler olursa olsun, Türkiye, Türkiye'yi sevenlerindir.
Türkiye’de millî menfaatlerin de, insan haklarının da, devrimlerin de gerçek bekçileri, bu bekçiliği üzerlerine alanlardır.
Bir memleketi idare eder durumda olmak başkadır, o memleketin üstüne titrer olmak başka..
Bülend ECEVİT
C. H. P.'nin ikinci bekçiliği
On birinci Cumhuriyet Halk Partisi Kurultayının önünde iki yol vardı.
Yollardan birincisi, artık Türkiye'de demokrasi sona ermiştir, muhalefet imkânları yok denebilecek kadar azaltılmıştır, ona rağmen Türkiye’de demokrasi varmış gibi çalışmakla ancak iktidarın sahte bir demokrasi görünüşünü muhafaza etmesi kolaylaştırılmış olacaktır, diyip, seçimlerden ve Büyük Millet Meclisinden çekilmek, ve iktidarı, tarih önünde, tek parti rejimini Türkiye'ye geri getirmiş olmanın ağır sorumluluğu altında bırakmaktı.
Yollardan ikincisi, Türkiye’de demokrasinin sona erdiğini, muhalefet imkânlarının yok denebilecek kadar azaldığını bile bile ve kanunların günden güne daralan çerçevesi içinde, muhalefete ve demokrasiyi kurtarma mücadelesine devam etmekti.
On birinci Kurultayında Cumhuriyet Halk Partisi, bu yollardan ikincisini seçti.
Eğer iktidarı uyarmak gibi bir faydası dokunacağı umulabilseydi, birinci yolu seçmenin memleket için daha hayırlı olacağı düşünülebilirdi. Fakat böyle bir hareketin iktidarı uyarmasına ihtimal vermek, Demokrat Partiye hakim olanlarda asgarî bir iyiniyetin varlığını kabûl etmek olurdu. Onlarda böyle bir iyiniyetin varlığını gösterir bir işaret ise bugüne kadar görülmemiştir.
Böyle bir iktidara meydanı kendiliğinden boş bırakmak, memleketi, sorumsuzluğun, yetersizliğin ve iyiniyet yoksulluğunun seline mücadelesiz teslim etmek olurdu.
İnönü, Kurultayı açış söylevinde, «Biz inkılâpların bekçişiyiz», demişti.
İnönü, Cumhuriyet Halk Partisine düşen başka bir bekçilik görevini de, iki yoldan hangisinin seçileceği görüşüldüğü sırada yaptığı konuşmalarla hatırlatmış oldu: Yalnız inkılâpların değil, millî menfaatlerin ve insan haklarının da bekçiliği, bu memlekette, Cumhuriyet Halk Partisine düşüyordu. İktidar bunlara sahip çıkmıyor diye küsüp bir kenara çekilmek, belki C.H.P. yi bir külfetten kurtarmış olurdu ama, tarih önünde sorumluluktan kurtarmış olmazdı.
Cumhuriyet Halk Partisi bu memleketin başında olmamakla, Cumhuriyet Halk Partililere ikinci sınıf vatandaş muamelesi yapılmakla, Türkiye yalnız iktidar mevkiinde bulunan partiye kalmış olmaz.
İktidar mevkiinde kimler olursa olsun, Türkiye, Türkiye'yi sevenlerindir.
Türkiye’de millî menfaatlerin de, insan haklarının da, devrimlerin de gerçek bekçileri, bu bekçiliği üzerlerine alanlardır.
Bir memleketi idare eder durumda olmak başkadır, o memleketin üstüne titrer olmak başka..
Bülend ECEVİT
Files
Collection
Citation
“CHP'nin İkinci Bekçiliğı,” Bülent Ecevit Yazıları 1950-1961, accessed April 20, 2024, https://ecevityazilari.org/items/show/284.
