Gene Sıfıra Doğru

Başlık:

Gene Sıfıra Doğru

Kaynak:

Halkçı (Yeni Ulus), "Günün Işığında" s. 3

Tarih:

1954-05-15

Lokasyon:

Atatürk Kitaplığı, 152/28

Metin:

GÜNÜN IŞIĞINDA:

Gene sıfıra doğru

Demokrat Partinin, 1950 seçimlerinden sonra tuttuğu demokrasiyle uzlaşıcı olmıyan yol belki biraz anlayışla karşılanabilirdi. Belki kendilerini iktidara getiren çoğunluğa pek güvenleri yok, devlet idaresindeki tercübesizliğin verdiği huzursuzluk yüzünden fazla tenkide tahammülleri yok, diye düşünülebilirdi.

Fakat madem 1954 seçimleri ana muhalefet partisinin muleftten de tasfiye edildiği düşüncesini kendilerine ilham edecek kadar lehlerinde olmuştur, madem ikinci bir seçimde de Millet kendilerine güvenini belirtmiş, ve, eğer kendi yorumları doğru ise, Devlet idarelerini başarılı bulmuştur, artık içlerindeki şüphelerin, tereddütlerin, huzursuzluğun dinmesi, artık içlerinde kendilerine biraz güven belirmesi beklenirdi.

Beklenirdi ki bu güvenle tenkide tahammülleri artsın, tutumlarına biraz geniş görüşlülük, hareketlerine biraz efendilik, sözlerine nezaket gelsin!

Beklenirdi ki artık, sırtını dört buçuk milyonluk bir seçmen topluluğuna dayamış bu Parti, 14 Mayıs 1950'den beri üstüne bir taş eklenmemiş, bir taş eklenmek şöyle dursu, kurulduğu kadarı bile yıkılmıya başlamış demokrasi yapısını bir an önce tamamlamıya çalış sın!

Beklenirdi ki tek partili bir rejimin tarihte llk olarak bir başka partiye verdiği fırsattan faydalanarak iktidara gelmiş olan bu Demokrat Parti demokrasi nimetinin herkesden çok kadrini bilsin de, memlekette demokrasi yapısının tamamlanmasına hiç değilse bir baraj, bir tren köprüsü, bir fabrika yapısına verdiği kadar önem versin!

Fakat bu beklenenlerden hiç biri olmadı. Tersine, 2 Mayıs 1954 seçimleri kendileri için yeni bir zaferle sona erdikten sonra, Demokrat Partililerin tenkide tahammülleri biraz daha azaldı, tutumlarına biraz daha dar görüşlülük geldi, hareketleri, sokakta sadistçe gösteriler yapacak kadar kabalaştı, sözleri bir kaç ay öncesini aratacak kadar sertleşti.

Ama her şeye rağmen içimizde henüz küçük bir ümit ışığı var. Belki şu son günlerin havası eskisinin bir devamından ibarettir, belki yeni kurulacak Demokrat Parti hükümeti yeni bir ruhla işe başlıyacaktır diye düşünebilmek için, kendimizde az da olsa bir iyimserlik bulabiliyoruz.

Yurdumuzda yüz yıldır bu böyle olmuş. Kişi hürriyeti ve demokrasi yolunda ileri atılıp atılıp gene başladığımız yere, gene sıfıra dönmüşüz. O sıfır noktası şimdi de bir kâbus gibi büyüyerek gözlerimize yaklaşıyor. Ne olur artık şeytanın bacağını kırsak!

Bülent ECEVİT