Maliye Nazırı Yupyop'un Derdi

Maliye Nazırı Yupyop'un Derdi 

Halkçı (Yeni Ulus), "Günün Işığında" s. 3 

1954-02-05 

Rahşan Ecevit Arşivi 

GÜNÜN IŞIĞINDA:

Maliye Nazırı Yupyop’un derdi

Mayopya Kırallığını, Mayopya Kıralı Aru’yu, ve Kıral Aru’nun Maliye Nazırı Yupyop’u bilir misiniz ?

Mayopya, bazı Amerikan gazetelerinin rekli pazar ilâvelerinde bir köşeye kurulmuş bir küçük kırallıktır. Üstünde tek bir yapı olmıyan bu kırallığın bütün nüfusu kırlarda yaşar. Zaten nüfus dediğiniz nedir ki: Bir kıral Aru ile Maliye Nazırı Yupyop, bir unutkan fil, birkaç da insan kılığına girmiş kuş ve böcek.

Kıral Aru da böceğe benzer.. Ufak tefek, şirin mi şirin, iyi yürekli bir kıralcıktır. Maliye Nazırı da ufak tefektir; kocaman başlı, kocaman gözlüklüdür. Mayopya Kırallığnın hazinesi bomboştur ama, Maliye Nazın Yupyop hep düşünceli ve ciddîdir. Kafası her zaman birtakım ince hesaplarla meşguldür.

Geçenlerde bir Amerikan gazetesinin pazar ilâvesini karıştırırken yolum gene bu Mayopya Kırallığına düştü. Maliye Nâzırı Yupyop’un hâli kötü idi. Onu hiç bu kadar kaygılı görmemiştim. Elleri arkasında, yaka bağır açık, yüzünden terler saçılarak dönüp dolaşıyor, kafasında bir takım hesaplar yapıyordu. İyi yürekli Kıral Aru, Nazırının bu hâline pek üzgündü.

— Yupyop’cuğum, bu böyle devam edemez, biraz dinlenmelisin, diyor, fakat söz dinletemiyordu.

Derken, tebaadan, silindir şapkalı bir böcek geldi, o da Yupyop’un hâlini merakla seyretmeğe başladı. Kıral Aru, Yupyop’un derdini antalacak birini bekliyormuş zaten:

— Bir haftadır gözüne uyku girmiyor zavallının, dedi... Gene başında bir takım müşkiller var. Bir milyon doları olsa onu nasıl harcıyacağını hesaplamaya çalışıyor.

Kıralın bu izahatını duyunca Yupyop’un da dili çözüldü:

— Bütün mesele son 100 dolarda, dedi.. Hepsini harcadım, fakat o son 100 doları nereye harcedeceğimi bilemiyorum!

*

Hikâyenin burasında dayanamayıp ben de lâfa karıştım:

— Sayın Yupyop, dedim, sizin bu acıklı durumunuz bana, dünyanın öbür ucundaki bir başka memleketi hatırlattı. Onlar da hâzinelerini üç - dört yılda boşaltıp Mayopya’nın durumuna düştüler. Şimdi onların da zihni, sizinki gibi hayalî hesaplarla meşgul.

Dünyada Mayopya’ya, benzer bir başka memleket daha bulunması, Yupyop’u biraz teselli etmişti.

— Aman çok enteresan, dedi Onların da bir milyon dolarları mı var?

— Hayır, dedim. Orası Mayopya’dan büyüktür. Onlara bir milyon az gelir. Onun için onlar bir milyar dolarlık hayal kuruyorlar.

— Eyvah, dedi Yupyop, öyleyse onların derdi benimkinden de büyük olmalı!

— Yok, dedim, onlar daha bir milyar doların nasıl bulunabileceğine dair hayal kuruyorlar. Sıra henüz sizdeki gibi sarfiyata gelmedi.

— Vah zavallılar, onların hâli daha da acıklı desenize!

O sırada zekî Kıral Aru, Arşimet gibi,

— Buldum, buldum, diye haykırıp yerinde sıçramaya başladı. İki memleketin de derdine çare buldum!

İkimiz birden kulak kesilmiştik:

— Aman söyle, dedik.

Kıral Aru, Yupyop’a döndü:

— Senin derdin, bir milyon dolarlık hayalî gelirinin son 100 dolarını harcıyacak bir yer bulmak değil mi? İşte o 100 doları, henüz ihtiyacı olan hayalî bir milyar doları bulamamış memlekete verirsin. Öylelikle hem senin müşkilin hâlledilmiş, hem de öbür memleket biraz sermaye elde etmiş olur.

Yupyop ferahlamıştı. Fakat sonra gene alnı kırıştı; bana dönüp,

— Fakat, dedi, acaba bu bahsettiğiniz memleket yabancı sermaye kabul eder mi?

— Elbette, dedim, yabancı sermaye kanunları daha yeni çıktı!

O zaman Yupyop, kafasından büyük bir yük atar gibi, hayalî servetinin son 100 dolarını bana verdi ve götürüp o memlekete yabancı sermaye olarak yatırmamı rica etti.

Nazır Yupyop’un 100 doları şimdi bendedir. Gidip o memlekette kârlı bir işe yatıracağım. Kimbilir, belki de petrol işletirim.

Bülend ECEVİT