Yenileniş

Yenileniş 

Ulus, "Günaydın" s. 1 

1961-01-01 

Rahşan Ecevit Arşivi, "Günaydın Yazı Dizisi 1960-61" 

GÜNAYDIN
BÜLENT ECEVİT

YENİLENİŞ

İnsan yeni yıla umutlarla girmek ister. İhmalleriyle, verilip de tutulmamış sözleri, kurulup ta gerçekleşememiş hayalleriyle, türlü üzüntüleri, sıkıntılariyle, ömründe bir çığırın kapandığım, vakit gece yarısını aşarken imkânlarla dolu bir başka çığırın açıldığını düşünebilmek ister.

Aslında ne kapanan bir çığır vardır belki, ne açılan bir çığır. Başı sonu olmayan bir zaman kavramı içinde, bizim 365 günden birini bir çığır başı saymamızla evrenin düzeni belki değişecek değildir.

Ama değişebilirmiş gibi düşünmek, düşünebilmek bile insana güç katar, güvenlik duygusu verir. O güçle, o güvenlik duygusuyla, o yeni hayallere, yeni umutlara bağlanabilme, kendi kendine yeni sözler verebilme fırsatı ile, insanın hayata bağlılığında sanki bir tazeleniş olur.

Yıllar var ki biz, ulusça, bu imkânlardan yoksun kalmıştık. Her yeni yıla, bu yıl geçen yıldan daha kötü neler, daha karanlık ne günler getirecek kaygısı ile girerdik. Hayaller kuramaz, umutlara bağlanamazdık. Yeni bir çığır açılıp ta her şey değişebilir diye düşünemezdik. Belki düşünür gibi, umar gibi yapardık ama, yüreğimizin bir köşesinden de kendi kendimizi aldattığımızı bilirdik.

Üstümüzde ağırlığı gitgide artan bir kâbus, önümüzde gitgide kararan bir yol... Yeni yıllara öyle girerdik.

Yıllardan beri ilk defa bu yılbaşında yeniden hayaller kurabiliyor, yeni umutlar besliyebiliyor, yeni sözler verebiliyoruz; kurduğumuz hayallerin gerçekleşebileceğini, verdiğimiz sözlerin tutulabileceğini umabiliyoruz.

Yıllardan beri ilk defa, yeni bir yıla, bir yılbaşı sevinciyle, gücüyle, güvenciyle girebiliyoruz.

Geriye, sona eren yıla baktığımızda, gerçekten bir çığırın kapandığını görüyoruz. Bir çığır kapanmış, bir kâbus sona ermiş, yol aydınlanmış... Yıl 1961.. Türkiye için bu bir yeniden doğuş yılı olabilir.