İnönü ve Önderlik

İnönü ve Önderlik 

Ulus, "Günaydın" ss. 1, 5 

1960-09-24 

Rahşan Ecevit Arşivi 

GÜNAYDIN

BÜLENT ECEVİT

İnönü ve önderlik

İnönü 10 yıldır iktidar mevkiinde değildi. Fakat iktidardan inişi, onun önderliğinde bir yükseliş olmuştur.

Başında bulunduğu siyasal teşekkülün bugün için herhangi bir faaliyeti yoktur. Fakat bu durum ancak, onun önderliğinin bir mevki veya ödevle bağlantılı olmadığını daha açıkça göstermiştir.

İnönü, bugün 77 nci yaşına, önderliğini, sadece kendi kişiliğinden ve ulusunun kendisine verdiği değerden alarak girmektedir.

Bir önder ki, bütün mevkiler, kendi dediği gibi, gerisinde kalmıştır. Bir önderlik ki, bütün mevkileri tüketmiş fakat tükenmemiştir.

Çünkü İnönü, devrim hızı içindeki bir toplumun ihtiyacı olan önderdir. Hem devrim hareketinin, önce Atatürk'le beraber, sonra Atatürk'ten beri öncülüğünü yapmış, hızını vermiş, hem de, başı boş kalırsa toplum yapısını çökertebilecek bu devrim hızı içinde, bir istikrar unsuru bir toplayıcı nokta, bir mihrak olarak kalmış, devrim hareketinin gerektirdiği süratli değişmeler ortasında, toplumun değişmemesi gereken ahlâk kurallarına, temel ölçülerine bekçilik etmiştir.

Türk toplumunda, değişmesi gerekenle değişmemesi gerekenin dengesi onun kişiliğinde belirmiştir.

İnönü, demokrasiye yeni geçen bir toplumun da ihtiyacı olan önderdir.

Devreler olmuş, o, demokrasiyi, elinde hiç bir maddî kuvvet olmaksızın, yıkılmaz bir teminat müessesesi gibi, bir başına korumuştur.

Belki bu bir bakıma üstün - insanlık sayılabilir... Ama İnönü'nün üstünlüğü, her şeyden önce, kendi üstün - insanlığını reddedişindedir. Kendi üstün - insanlığını reddedip insanın ve hele ulusunun üstünlüğüne inanışında, ve insanlara, kendi üstünlüklerini tanıma, meydana çıkarma ve değerlendirme yolunu göstermeyi, gerçek önderin, demokratik önderin baş ödevi sayışındadır.

Türk Ulusunu kendi siyasal erginliğine inandıran, İnönü'nün buna inanışı olmuştur. Türk Ulusu, İnönü'nün kendine verdiği bu inanışla demokrasiyi benimsemiş, demokrasiden vazgeçmez olmuştur.

İnönü, iktidar mevkiini bırakmağı göze alabildikten sonra, Türkiye'de artık kimse kendi yerinin doldurulmaz, kendi önderliğinden vazgeçilmez olduğunu iddia edemezdi. Ederse gülünç olurdu. Böyle bir iddiada direnirse, örneği görüldü ki, peygamberlik sıfatı takınsa bile, sonu kötü olurdu.

Bu, İnönü'nün, kendi kurduğu demokrasiye sağladığı en sağlam teminattır.

İnönü'de Türk Ulusu kendi kendine inanmıştır. İnönü'nün önderliğini reddedebilecek kadar kendi kendine inanmış, ve sonra bütün mevkilerin üstünde bir önderliği kendiliğinden İnönü'ye verecek kadar da İnönü'ye inanmıştır.

İnönü, Türk Ulusuna saygının en ileri siyasal ifadesini, kendi ihtiyarıyla kendini onun oyuna teslim etmekle vermiş önderdir.

Onun için İnönü'ye saygısında, Tüfk Ulusunun, kendi kendine saygısı vardır.

Bugün, İnönü 77 nci yaşına girerken, şüphesiz ki, Türk Ulusu her zamankinden daha olgun, şüphesiz ki, İnönü, her zamankinden daha mutludur. Çünkü bu olgunlukla öğünmek en çok onun hakkıdır.