Devrimciler Birleşmelidir
Başlık:
Devrimciler Birleşmelidir
Kaynak:
Ulus, "Günaydın" ss. 1, 3
Tarih:
1960-09-01
Lokasyon:
Rahşan Ecevit Arşivi
Metin:
GÜNAYDIN
BÜLENT ECEVİT
Devrimciler birleşmelidir
Yeni partiler kurulması üzerinde duran aydınlardan kimi, «Atatürk'çü»», «devrimci» bir parti kurulsun, diyor. Anlaşılan, bunlaıa göre, Cumhuriyet Halk Partisi «Atatürk'çü», «devrimci» değildir.
Kimi de, Cumhuriyet Halk Partisine hakkını verir gibi görünmekle beraber, «daha Atatürk'çü», «daha devrimci» bir parti kurulmasını istiyor.
«Atatürkçü» — «daha Atatürkçü»... «Devrimci» — «daha devrimci»...
Devrimciler kendi aralarında böyle belirsiz bir takım nüans farklarına göre bölünmeğe, parçalanmağa hazırlana dursunlar, öbür yanda gericiler, Demokrat Partinin artığı olan oyları tek bir cephede toplayabilmek için fırsat kolluyorlar.
Gerçi, «daha devrimci» bir yeni parti kurulmasını isteyenlerin ileri sürdükleri başlıca gerekçe, eski D.P. oylarından nasıl olsa C.H.P. ne gelmeyecek olanların bir kısmını alarak bu oyları bölmek, öylece gerici oylarının tek bir cephede, örneğin Cumhuriyetçi Köylü Partisinde, ya da yeni kurulacak bir tutucu (muhafazakâr) yahut gerici partide toplanmasını önlemektir!
Fakat gericilerin oylarını bölebilmek için, devrimcilerin de oylarını bölmeyi, devrim cephesini kendi eliyle parçalamayı göze almak, akıllıca bir tedbir olmasa, basiretli bir savunma veya taarruz taktiği sayılamasa gerektir.
Demokrasiye bağlı olanlar, 1957 seçimlerinden önce tek bir cephede birleşemediler. Birleşebilselerdi demokrasi daha o zaman kurtulacaktı.
Şimdi devrimciler tek biı cephe halinde birleşmezlerse, 1957 den sonra demokrasinin başına gelen, önümüzdeki seçimlerden sonra devrimlerin başına gelebilir.
O zaman, «daha Atatürkçü» lerin, «daha devrimci» lerin Atatürk'e ve devrimlere karşı işlemi olacakları günahı, tarih kolay kolay affetmez.
Atatürk'ün partisinden «daha Atatürkçü» olup, devrimleri yapan ve yaşatan partiden «daha devrimci» olup, Atatürk ve devrim düşmanlarının oylarını toplayabilmek, akla da, mantığa da, eşyanın tabiatına da aykırı bir hayaldir.
Hem, «C.H.P. den daha Atatürkçü», «C.H.P. den daha devrimci» ne demektir? Bunların ne demek olduğunu, demokratik düzende bir siyasal partinin, C.H.P. den «daha Atatürkçü», «daha devrimci» olmasının nasıl mümkün olacağını bugüne kadar hiç bir siyaset adamı söyliyebilmiş, hiç bir siyasal parti gösterebilmiş değildir. Bir siyasal parti şöyle dursun, ihtilâl yapmış olan Millî Birlik idaresi bile, tatbikatta, hattâ sadece sözde, C.H.P. den «daha Atatürkçü», «daha devrimci» olmak iddiasında bulunabilmiş, bunun yolunu gösterebilmiş, formülünü açıklayabilmiş değildir.
Atatürk'e gerçekten bağlı olanlar, gerçekten devrimci olanlar, gericilik tehlikesinin henüz ortadan kalkmadığına inanıyorlarsa, başka bütün görüş ayrılıklarını bir yana bırakıp, normal şartlar altında meşru ve haklı sayılabilecek siyasal ihtiraslarını yenip, devrim cephesini, bugün C.H.P. safında birleşik ve sağlam tutmak zorundadırlar.
Devrimcilikte birleşip başka konularda ayrılmak ve başka konulardaki görüş ayrılıklarını ayrı partiler halinde teşkilâtlandırmak, demokrasinin tabii bir sonucu, hattâ gereği değil midir?.. Şüphesiz ki öyledir!.. Devrimler kadar demokrasiye de inananların emeli, belli başlı bütün partilerin, demokrasi esaslarında olduğu kadar devrimler üzerinde de birleşip, sosyal ve ekonomik meseleleri görüşlerine, bu meseleleri ele alışlarına göre ayrılacakları bir Türkiye yaratmaktır.
Ama henüz bu Türkiye yaratılmadığına göre, devrimciler birleşmelidirler!
Devrimlere zarar vermeksizin, Türk toplumuna Ortaçağ karanlığının geri gelmesi tehlikesine yol açmaksızın bölünebilecekleri, devrimlerden başka diledikleri konuda ayrılıp, gönül huzuru ile diledikleri kadar parti kurabilecekleri bir Türkiye yaratabilmek için birleşmelidirler!
Böyle bir Türkiye yaratılıncaya kadar gericiler karşısında güçlü olabilmek, yenilmez bir kuvvet olarak kalabilmek için birleşmelidirler!
Devrimciler birleşmeli ve başka partiler kurup kurmamanın tasasını şimdilik yalnız gericilere bırakmalıdırlar!
BÜLENT ECEVİT
Devrimciler birleşmelidir
Yeni partiler kurulması üzerinde duran aydınlardan kimi, «Atatürk'çü»», «devrimci» bir parti kurulsun, diyor. Anlaşılan, bunlaıa göre, Cumhuriyet Halk Partisi «Atatürk'çü», «devrimci» değildir.
Kimi de, Cumhuriyet Halk Partisine hakkını verir gibi görünmekle beraber, «daha Atatürk'çü», «daha devrimci» bir parti kurulmasını istiyor.
«Atatürkçü» — «daha Atatürkçü»... «Devrimci» — «daha devrimci»...
Devrimciler kendi aralarında böyle belirsiz bir takım nüans farklarına göre bölünmeğe, parçalanmağa hazırlana dursunlar, öbür yanda gericiler, Demokrat Partinin artığı olan oyları tek bir cephede toplayabilmek için fırsat kolluyorlar.
Gerçi, «daha devrimci» bir yeni parti kurulmasını isteyenlerin ileri sürdükleri başlıca gerekçe, eski D.P. oylarından nasıl olsa C.H.P. ne gelmeyecek olanların bir kısmını alarak bu oyları bölmek, öylece gerici oylarının tek bir cephede, örneğin Cumhuriyetçi Köylü Partisinde, ya da yeni kurulacak bir tutucu (muhafazakâr) yahut gerici partide toplanmasını önlemektir!
Fakat gericilerin oylarını bölebilmek için, devrimcilerin de oylarını bölmeyi, devrim cephesini kendi eliyle parçalamayı göze almak, akıllıca bir tedbir olmasa, basiretli bir savunma veya taarruz taktiği sayılamasa gerektir.
Demokrasiye bağlı olanlar, 1957 seçimlerinden önce tek bir cephede birleşemediler. Birleşebilselerdi demokrasi daha o zaman kurtulacaktı.
Şimdi devrimciler tek biı cephe halinde birleşmezlerse, 1957 den sonra demokrasinin başına gelen, önümüzdeki seçimlerden sonra devrimlerin başına gelebilir.
O zaman, «daha Atatürkçü» lerin, «daha devrimci» lerin Atatürk'e ve devrimlere karşı işlemi olacakları günahı, tarih kolay kolay affetmez.
Atatürk'ün partisinden «daha Atatürkçü» olup, devrimleri yapan ve yaşatan partiden «daha devrimci» olup, Atatürk ve devrim düşmanlarının oylarını toplayabilmek, akla da, mantığa da, eşyanın tabiatına da aykırı bir hayaldir.
Hem, «C.H.P. den daha Atatürkçü», «C.H.P. den daha devrimci» ne demektir? Bunların ne demek olduğunu, demokratik düzende bir siyasal partinin, C.H.P. den «daha Atatürkçü», «daha devrimci» olmasının nasıl mümkün olacağını bugüne kadar hiç bir siyaset adamı söyliyebilmiş, hiç bir siyasal parti gösterebilmiş değildir. Bir siyasal parti şöyle dursun, ihtilâl yapmış olan Millî Birlik idaresi bile, tatbikatta, hattâ sadece sözde, C.H.P. den «daha Atatürkçü», «daha devrimci» olmak iddiasında bulunabilmiş, bunun yolunu gösterebilmiş, formülünü açıklayabilmiş değildir.
Atatürk'e gerçekten bağlı olanlar, gerçekten devrimci olanlar, gericilik tehlikesinin henüz ortadan kalkmadığına inanıyorlarsa, başka bütün görüş ayrılıklarını bir yana bırakıp, normal şartlar altında meşru ve haklı sayılabilecek siyasal ihtiraslarını yenip, devrim cephesini, bugün C.H.P. safında birleşik ve sağlam tutmak zorundadırlar.
Devrimcilikte birleşip başka konularda ayrılmak ve başka konulardaki görüş ayrılıklarını ayrı partiler halinde teşkilâtlandırmak, demokrasinin tabii bir sonucu, hattâ gereği değil midir?.. Şüphesiz ki öyledir!.. Devrimler kadar demokrasiye de inananların emeli, belli başlı bütün partilerin, demokrasi esaslarında olduğu kadar devrimler üzerinde de birleşip, sosyal ve ekonomik meseleleri görüşlerine, bu meseleleri ele alışlarına göre ayrılacakları bir Türkiye yaratmaktır.
Ama henüz bu Türkiye yaratılmadığına göre, devrimciler birleşmelidirler!
Devrimlere zarar vermeksizin, Türk toplumuna Ortaçağ karanlığının geri gelmesi tehlikesine yol açmaksızın bölünebilecekleri, devrimlerden başka diledikleri konuda ayrılıp, gönül huzuru ile diledikleri kadar parti kurabilecekleri bir Türkiye yaratabilmek için birleşmelidirler!
Böyle bir Türkiye yaratılıncaya kadar gericiler karşısında güçlü olabilmek, yenilmez bir kuvvet olarak kalabilmek için birleşmelidirler!
Devrimciler birleşmeli ve başka partiler kurup kurmamanın tasasını şimdilik yalnız gericilere bırakmalıdırlar!
Dosyalar
Koleksiyon
Alıntı
“Devrimciler Birleşmelidir,” Bülent Ecevit Yazıları 1950-1961, 26 Aralık 2024, https://ecevityazilari.org/items/show/1230 ulaşıldı.
