Yaşlanan DP
Başlık:
Yaşlanan DP
Kaynak:
Ulus, "Günün Işığında" No 12935, ss. 1, 5
Tarih:
1959-08-08
Lokasyon:
Atatürk Kitaplığı
Metin:
GÜNÜN IŞIĞINDA
YAŞLANAN D. P.
Bülent ECEVİT
Gençlerle anlaşamadıklarını gördükçe yaşlandıklarını hissedip hırçınlaşan, zamana ayak uyduramamış kimseler gibi, Demokrat Parti de, gençliğin kendisinden her gün biraz daha uzaklaştığını, kendisinin gençliği, gençliğin kendisini anlamasının her gün biraz daha güçleştiğini gördükçe hırçınlaşıyor.
Kendinde kusur arayacak, gençliği kendisinden uzaklaştıran etkenleri düşünüp çarelerini bulmağa çalışacak yerde, kabahati ya gençlerin anlayışsızlığına ya da kendi hayalindeki «tahrikçiler» e yüklüyor.
Demokrat Partideki bu hırçınlık, son aylarda, iyiniyetli, idealist, aydın gençlere karşı bir takım yakışıksız tertiplere girişecek, onları tehdid ettirecek, karakollar da dövdürecek ölçüye varmıştır.
Bunlar da fayda vermeyince, Demokrat Parti, şimdi, hem tehdide hem yalvarışa kaçan biribirini tutmaz lâflarla, kendi kendine, ileri geri söylenmeğe başlamıştır. 5 Ağustos gecesi, Radyo Gazetesinin «soğuk harpçiler» dediği Cumhuriyet Halk Partisine hücum yayınlarından birinde, bu söylenişin acındırıcı, hüzün verici, «pathetique» bir örneğini dinledik.
Bu söylenişde, gençliği kendinden her gün biraz daha uzaklaşır görmenin hırçınlığı kadar, onu, siyasî rakibi olan bir teşekkül safında ve çevresinde toplanır görmenin kıskançlığı da vardı. Konuşmada bazan bu kıskançlık ve hırçınlık, yerini, gerçeğin hiç de göründüğü gibi olmadığı, gençliğin Demokrat Partiden uzaklaşması için hiç bir ciddî sebep bulunmadığı yolla telkinlerle kendi kendini aldatma ve bir zoraki avunma gayretine bırakıyordu.
Demokrat Parti belli ki bugün, çok erken, vaktinden çok önce ihtiyarlamış, yaşama gücünü yitirmiş olmanın acısını, derin sızısını içinde duymaktadır. Gençlik kendisinden uzaklaştıkça bu zısı derinleşmektedir.
Oysa Demokrat Parti, Cumhuriyet Halk Partisi’nin iktidardan yaşlanmış olarak düştüğünü, kısa zamanda çöküp gideceğini sanıyordu! Böyle sanıyor, ve kendi gençliğine büsbütün güveniyordu!
Ama Demokrat Partinin gençliği, ancak yılların verdiği bir gençlikti; düşüncenin, dünya görüşünün, davranışın verdiği gençlik doğil!..
Düşünce tarzı ile, davranışı ile, dünya görüşü ile, Demokrat Parti, daha doğuşunda ihtiyardı. Bütün umudunu hatıralara bağlamıştı, geçmişe bağlamıştı, geriye dönük kimselerin devrim düşmanlığına bağlamıştı.
Demokrat Partinin, bu davranışla, Cumhuriyet Türkiyesinin dinamizm ihtiyacını karşılayamıyacağı belli idi. Arkadan dalga dalga yetişen genç neslin, Demokrat Partiyi aşıp, arkada bırakacağı ve dönüp de bakmak lüzumunu bile duymayacağı belli idi.
Cumhuriyet Halk Partisinin devrimciliği ise, bu partiye, yeni yetişen nesillerle beraber kendi bünyesini de, davranışını da sürekli olarak değiştirmesini sağlıyan gençlikle her zaman yaşıt olmasını mümkün kılan bir dinamizm vermektedir.
C.H.P. devrimci oldukça gençlik onunla beraber, gençlik kendisiyle beraber oldukça da C.H.P. nin devrimciliği daha sağlam teminata kavuşmakta, ve dinamizmi artmaktadır.
Onun için C.H.P. genç kalmaktadır, ve onun için Demokrat Parti şimdi, iktidardan düştüğü gün ölmeğe mahkûm sandığı Cumhuriyet Halk Partisini, karşısında, kendisinin kurulduğu gün olduğundan daha genç görmenin kıskançlığı, kızgınlığı içindedir.
Fakat ne umuyordu Demokrat Parti?.. Milletçe yaşama gücünü devrimlere borçlu olduğunu bilen bir neslin o devrimleri oy uğrunda harcayan fırsatçılarla mı beraber olacağım umuyordu? Halkevlerinden ışık almış bir neslin Halkevlerini kapatanlar safına mı koşacağını umuyordu? Yirminci yüzyıla gözlerini köy enstitülerinde açmış aydın genç köylülerin o köy enstitüleri ortadan kaldırıldı diye sevineceğini mi umuyordu?
Ne umuyordu Demokrat Parti?.. Radyo Gazetesinin de dediği gibi «şimdiye kadar yetişmiş genç nesillerin hepsinden daha uyanık, ileri ve hakikatleri müdrik» bir Türk gençliğinin, kendisine Necip Fazıl Kısakürekin kaleminden ahlâk dersi, «Hür Adam», «Köylü» gibi gazetelerin dilinden siyaset dersi vermeğe kalkışanlarla bir olacağını mı umuyordu?
Demokrat Parti, kendi kendini aldatmaktan vaz geçip, gençliğin neden kendisinden uzak, C.H.P. ye yakın olduğunu samimiyetle araştırırsa, ancak o zaman gençleşebilmenin ve gençliğe kendini sevdirebilmenin sırrına erebilir.
YAŞLANAN D. P.
Bülent ECEVİT
Gençlerle anlaşamadıklarını gördükçe yaşlandıklarını hissedip hırçınlaşan, zamana ayak uyduramamış kimseler gibi, Demokrat Parti de, gençliğin kendisinden her gün biraz daha uzaklaştığını, kendisinin gençliği, gençliğin kendisini anlamasının her gün biraz daha güçleştiğini gördükçe hırçınlaşıyor.
Kendinde kusur arayacak, gençliği kendisinden uzaklaştıran etkenleri düşünüp çarelerini bulmağa çalışacak yerde, kabahati ya gençlerin anlayışsızlığına ya da kendi hayalindeki «tahrikçiler» e yüklüyor.
Demokrat Partideki bu hırçınlık, son aylarda, iyiniyetli, idealist, aydın gençlere karşı bir takım yakışıksız tertiplere girişecek, onları tehdid ettirecek, karakollar da dövdürecek ölçüye varmıştır.
Bunlar da fayda vermeyince, Demokrat Parti, şimdi, hem tehdide hem yalvarışa kaçan biribirini tutmaz lâflarla, kendi kendine, ileri geri söylenmeğe başlamıştır. 5 Ağustos gecesi, Radyo Gazetesinin «soğuk harpçiler» dediği Cumhuriyet Halk Partisine hücum yayınlarından birinde, bu söylenişin acındırıcı, hüzün verici, «pathetique» bir örneğini dinledik.
Bu söylenişde, gençliği kendinden her gün biraz daha uzaklaşır görmenin hırçınlığı kadar, onu, siyasî rakibi olan bir teşekkül safında ve çevresinde toplanır görmenin kıskançlığı da vardı. Konuşmada bazan bu kıskançlık ve hırçınlık, yerini, gerçeğin hiç de göründüğü gibi olmadığı, gençliğin Demokrat Partiden uzaklaşması için hiç bir ciddî sebep bulunmadığı yolla telkinlerle kendi kendini aldatma ve bir zoraki avunma gayretine bırakıyordu.
Demokrat Parti belli ki bugün, çok erken, vaktinden çok önce ihtiyarlamış, yaşama gücünü yitirmiş olmanın acısını, derin sızısını içinde duymaktadır. Gençlik kendisinden uzaklaştıkça bu zısı derinleşmektedir.
Oysa Demokrat Parti, Cumhuriyet Halk Partisi’nin iktidardan yaşlanmış olarak düştüğünü, kısa zamanda çöküp gideceğini sanıyordu! Böyle sanıyor, ve kendi gençliğine büsbütün güveniyordu!
Ama Demokrat Partinin gençliği, ancak yılların verdiği bir gençlikti; düşüncenin, dünya görüşünün, davranışın verdiği gençlik doğil!..
Düşünce tarzı ile, davranışı ile, dünya görüşü ile, Demokrat Parti, daha doğuşunda ihtiyardı. Bütün umudunu hatıralara bağlamıştı, geçmişe bağlamıştı, geriye dönük kimselerin devrim düşmanlığına bağlamıştı.
Demokrat Partinin, bu davranışla, Cumhuriyet Türkiyesinin dinamizm ihtiyacını karşılayamıyacağı belli idi. Arkadan dalga dalga yetişen genç neslin, Demokrat Partiyi aşıp, arkada bırakacağı ve dönüp de bakmak lüzumunu bile duymayacağı belli idi.
Cumhuriyet Halk Partisinin devrimciliği ise, bu partiye, yeni yetişen nesillerle beraber kendi bünyesini de, davranışını da sürekli olarak değiştirmesini sağlıyan gençlikle her zaman yaşıt olmasını mümkün kılan bir dinamizm vermektedir.
C.H.P. devrimci oldukça gençlik onunla beraber, gençlik kendisiyle beraber oldukça da C.H.P. nin devrimciliği daha sağlam teminata kavuşmakta, ve dinamizmi artmaktadır.
Onun için C.H.P. genç kalmaktadır, ve onun için Demokrat Parti şimdi, iktidardan düştüğü gün ölmeğe mahkûm sandığı Cumhuriyet Halk Partisini, karşısında, kendisinin kurulduğu gün olduğundan daha genç görmenin kıskançlığı, kızgınlığı içindedir.
Fakat ne umuyordu Demokrat Parti?.. Milletçe yaşama gücünü devrimlere borçlu olduğunu bilen bir neslin o devrimleri oy uğrunda harcayan fırsatçılarla mı beraber olacağım umuyordu? Halkevlerinden ışık almış bir neslin Halkevlerini kapatanlar safına mı koşacağını umuyordu? Yirminci yüzyıla gözlerini köy enstitülerinde açmış aydın genç köylülerin o köy enstitüleri ortadan kaldırıldı diye sevineceğini mi umuyordu?
Ne umuyordu Demokrat Parti?.. Radyo Gazetesinin de dediği gibi «şimdiye kadar yetişmiş genç nesillerin hepsinden daha uyanık, ileri ve hakikatleri müdrik» bir Türk gençliğinin, kendisine Necip Fazıl Kısakürekin kaleminden ahlâk dersi, «Hür Adam», «Köylü» gibi gazetelerin dilinden siyaset dersi vermeğe kalkışanlarla bir olacağını mı umuyordu?
Demokrat Parti, kendi kendini aldatmaktan vaz geçip, gençliğin neden kendisinden uzak, C.H.P. ye yakın olduğunu samimiyetle araştırırsa, ancak o zaman gençleşebilmenin ve gençliğe kendini sevdirebilmenin sırrına erebilir.
Dosyalar
Koleksiyon
Alıntı
“Yaşlanan DP,” Bülent Ecevit Yazıları 1950-1961, 22 Kasım 2024, https://ecevityazilari.org/items/show/1042 ulaşıldı.
