Eğitimsiz Kalkınma
Başlık:
Eğitimsiz Kalkınma
Kaynak:
Ulus, "Günün Işığında" s. 3
Tarih:
1956-04-20
Lokasyon:
Atatürk Kitaplığı, 152/31
Metin:
GÜNÜN IŞIĞINDA
EĞİTİMSİZ KALKINMA
Üç gün önce, artık kutlanmayan, adı bile anılmayan bir bayram geçirdik: Böyle sessizce gelip geçen 17 Nisan günü, köy Enstitülerinin kuruluş yüıldönümü idi. Cumhuriyet devrinin memleketi kalkındırma, halkı cehalet karanlığından aydınlığa çıkarma yolundaki bu en verimli hamlelerinden biri iki yıldır tarihe karışmıştır.
Okuma yazması olmayan toplulukların «kalkınma»sını, sadece köy çeşmelerine döşenecek borularla, köylünün kilosundaki artışa dair uydurma rakamlarla ölçmeğe kalkan zihniyet, Halkevlerin'den sonra Köy Enstitülerini de kapatarak, eğitim düşmanlığının acı bir örneğini daha vermiş oldu.
Kongrelerinde bir ağızdan «aydınlar bizi tutmaz» diye haykırabilecek kadar zavallılığını, aczini bilir bir iktidar partisinin, kendisini iktidarda tutmağa yetecek bir çoğunluğu eğitim ışığından yoksun kılabilmek için başvurduğu çareler, Türkiye'yi yirminci yüzyıl uygarlığının yüzyıllarca gerisinde alıkoymuş olan taassup ve cehalete yeniden meydanı boş bıraktı.
Birkaç yıl önceye kadar Cumhuriyet Türkiye'sinde eğitim, cehalete karşı taarruz hâlinde idi; fakat artık, siyasî gücü günden güne artan cehalet karşısında savunmaya geçmiştir.
Köy Enstitülerinin kuruluş yıldönümüne dair bir yazısında «Forum»un hatırlattığı bazı gerçekler. 1950'den bu yana eğitim gayretlerinin ne kadar durakladığını açığa vuruyor: İlk 5 yılı İkinci Dünya Harbine rastlıyan 1940-50 devresinde 7 bine yakın yeni okul açılmışken, 1950-55 arasında açılan okul sayısı 1300'ü bulmamaktadır; -940-50arasında öğrenci sayısındaki artış 660 bini geçerken 1950-55 arasında bu artış 250 bin civarında kalmıştır. «Forum», 1950» den bu yana, köy okullarına yollanan kız çocuğu sayısının da günden güne azaldığını belirtiyor.
3 yıl içinde memlekette okulsuz çocuk bırakmıyacağını ilân etmiş olan bir iktidarın sözüyle tutumu arasındaki bu tezat, eğitim meselelerini ne kadar hafiften aldığına bir delildir.
Bu iktidar, Cumhuriyet Halk Partisini muhalefette yapıcı olmamakla suçlandırır; İktidarda yapıcılık, kendinden önce kurulmuş, memleket ihtiyaçlarına en uygun eğitim kurumlarını birer birer yıkmak mıdır?
Bu iktidar, Cumhuriyet Halk Partisini, 27 yıl memlekete hiç bir hizmeti dokunmamış olmakla suçlandırır: Halkının yüzde 70'i okuma yazma bilmez bir memlekete yapılacak hizmet, köy öğretmeni yetiştiren okulları kapatmak mıdır?
Bülent ECEVİT
EĞİTİMSİZ KALKINMA
Üç gün önce, artık kutlanmayan, adı bile anılmayan bir bayram geçirdik: Böyle sessizce gelip geçen 17 Nisan günü, köy Enstitülerinin kuruluş yüıldönümü idi. Cumhuriyet devrinin memleketi kalkındırma, halkı cehalet karanlığından aydınlığa çıkarma yolundaki bu en verimli hamlelerinden biri iki yıldır tarihe karışmıştır.
Okuma yazması olmayan toplulukların «kalkınma»sını, sadece köy çeşmelerine döşenecek borularla, köylünün kilosundaki artışa dair uydurma rakamlarla ölçmeğe kalkan zihniyet, Halkevlerin'den sonra Köy Enstitülerini de kapatarak, eğitim düşmanlığının acı bir örneğini daha vermiş oldu.
Kongrelerinde bir ağızdan «aydınlar bizi tutmaz» diye haykırabilecek kadar zavallılığını, aczini bilir bir iktidar partisinin, kendisini iktidarda tutmağa yetecek bir çoğunluğu eğitim ışığından yoksun kılabilmek için başvurduğu çareler, Türkiye'yi yirminci yüzyıl uygarlığının yüzyıllarca gerisinde alıkoymuş olan taassup ve cehalete yeniden meydanı boş bıraktı.
Birkaç yıl önceye kadar Cumhuriyet Türkiye'sinde eğitim, cehalete karşı taarruz hâlinde idi; fakat artık, siyasî gücü günden güne artan cehalet karşısında savunmaya geçmiştir.
Köy Enstitülerinin kuruluş yıldönümüne dair bir yazısında «Forum»un hatırlattığı bazı gerçekler. 1950'den bu yana eğitim gayretlerinin ne kadar durakladığını açığa vuruyor: İlk 5 yılı İkinci Dünya Harbine rastlıyan 1940-50 devresinde 7 bine yakın yeni okul açılmışken, 1950-55 arasında açılan okul sayısı 1300'ü bulmamaktadır; -940-50arasında öğrenci sayısındaki artış 660 bini geçerken 1950-55 arasında bu artış 250 bin civarında kalmıştır. «Forum», 1950» den bu yana, köy okullarına yollanan kız çocuğu sayısının da günden güne azaldığını belirtiyor.
3 yıl içinde memlekette okulsuz çocuk bırakmıyacağını ilân etmiş olan bir iktidarın sözüyle tutumu arasındaki bu tezat, eğitim meselelerini ne kadar hafiften aldığına bir delildir.
Bu iktidar, Cumhuriyet Halk Partisini muhalefette yapıcı olmamakla suçlandırır; İktidarda yapıcılık, kendinden önce kurulmuş, memleket ihtiyaçlarına en uygun eğitim kurumlarını birer birer yıkmak mıdır?
Bu iktidar, Cumhuriyet Halk Partisini, 27 yıl memlekete hiç bir hizmeti dokunmamış olmakla suçlandırır: Halkının yüzde 70'i okuma yazma bilmez bir memlekete yapılacak hizmet, köy öğretmeni yetiştiren okulları kapatmak mıdır?
Bülent ECEVİT
Dosyalar
Koleksiyon
Alıntı
“Eğitimsiz Kalkınma,” Bülent Ecevit Yazıları 1950-1961, 21 Kasım 2024, https://ecevityazilari.org/items/show/594 ulaşıldı.
