Lütfen Önce "Hür Türkiye Radyosu!"
Başlık:
Lütfen Önce "Hür Türkiye Radyosu!"
Kaynak:
Halkçı, "Günün Işığında", s. 3
Tarih:
1955-04-29
Lokasyon:
Rahşan Ecevit Arşivi
Metin:
GÜNÜN IŞIĞINDA:
Lütfen önce “Hür Türkiye Radyosu„!..
Bülend ECEVİT
Amerika’da bulunduğum sırada, Hür Avrupa Radyosunun İstanbul’da bir istasyon kurmak için Türk Hükümetiyle prensip anlaşmasına vardığını, yayınlarını başlangıçta Bulgaristan a, daha sonra bütün Demirperde gerisi memleketlerine yönetecek bu radyo istasyonunun kurulması için 7 milyon dolarlık tahsisat sağlandığını, bu istasyon kurulduktan sonra, Hür Avrupa Radyosu idaresince Hükümetimize her yıl 2.5 milyon dolar ödeneceğini inanılır bir kaynaktan duymuştum.
Türkiye’de radyo yayınının devlet tekelinde olduğunu, musiki yayınları yapan bazı okul radyolarına müsamaha edilse bile, siyasî mahiyette özel radyo yayınları için Türk vatandaşlarına izin verilmediğini, böyle bir izin şöyle dursun, mevcut devlet radyolarında da ancak iktidar siyasetinin aksettirilebildiğini, muhalefet partilerinin bu radyolar vasıtasiyle kendi siyasî görüşlerini halkoyuna duyurma imkânından yoksun bulunduklarını biliyordum.
Onun için, Türk Hükümetinin, kendi vatandaşına tanımadığı bir hakkı yabancı kaynaklı bir siyasî teşekküle tanımasına imkân ve ihtimal veremedim. Ve, bana bu haberi veren zata, Türk Hükümetinin böyle bir şeye razı olabileceğini sanmadığımı, sebep göstermeksizin ifade ettim.
Bunun üstüne muhatabım bana aynen şu sözleri söyledi:
— Doğrusunu isterseniz, Türk Hükümetinin böyle bir şeye razı olacağına biz de hiç ihtimal vermiyorduk. Müracaatın kabul edilmesi bizim için büyük bir sürpriz teşkil etti.
Dünkü gazetelerde çıkan bir ajans haberinden bu sürprizin gerçekleşmek üzere olduğu anlaşılıyor.
Bu hususta, «dışarıdan getirtilecek olan lûzumlu malzemeden gümrük alınmaması ile radyonun kurulması için arazi talep» edildiğini bildiren haber şöyle devam ediyor:
«İlgili Bakanlık ve Genel Müdürlük tarafından tetkik edilen teklif bir kanun tasarısı halinde hazırlanmış olup bir müddet evvel Başbakanlığa arzedilmişti. Öğrendiğimize göre, tasarı önümüzdeki günlerde Büyük Millet Meclisi’ne sevkedilecektir.»
*
Türkiye, ikiye ayrılmış bir dünyanın hangi tarafında yer aldığını açık bir siyaset olarak ilân etmektedir. Onun için, hür dünya tarafından komünist tehlikesine karşı girişilen psikolojik harbde Türkiye’nin de elinden gelen gayreti göstermesi, bazı görevler yüklenmeyi kabul etmesi pek tabiîdir.
Psikolojik harb tekniği ve imkânları bakımından Komünist cephesine kıyasla çok zayıf bir durumda bulunan hür milletler cephesinde, Hür Avrupa Radyosu’nun büyük bir gediği kapatmakta olduğu da bir gerçektir.
Mesele bu bakımdan ele alınacak olursa, Türk Hükümeti’nin, Hür Avrupa Radyosuna Türkiye’de tesis kurma ve siyasî yayın yapma imkânını vermesi, yerinde bir hareket sayılabilir.
Fakat, Türk vatandaşlarına ve siyasî teşekküllerine tanınmıyan böyle bir hakkın, yani Türkiye’de siyasî radyo yayınları yapma hakkının, yabancı kaynaklı bir siyasî teşkilâta tanınması bir iç mesele olarak ele alındığında, hoş bir hareket sayılamasa gerektir.
Bu memlekette Türklere tanınmıyan hak ve imtiyazların yabancılara tanındığı günleri biz, bir daha geri gelmemek üzere tarihe gömülmüş biliyorduk. Yalnız biz değil, yabancılar da bunu böyle biliyorlardı. Böyle bildikleri içindir ki Türkiye’nin Hür Avrupa Radyosuna verdiği — yahut vermeyi prensip olarak kabul ettik - müsaade yabancı dostlarımız için bir sürpriz teşkil etmiştir.
Tekrar ediyoruz: Dâvasına inandığımız Hür Avrupa Radyosu ile Türk Hükümetinin işbirliği yapmasına itiraz etmek aklımızdan geçmez.
Fakat, ne vesile ve sebeple olursa olsun, bu memlekette Türke tanınmıyan bir hakkın yabancıya tanınmasına, sesimizin duyurabildiği kadar itiraz etmeyi de boynumuzun borcu biliriz.
Bu memlekette önce bir hür Türkiye radyosu kurulur, ondan sonra Hür Avrupa Radyosu kurulmasna izin verilip verilmemesi düşünülebilir.
Bunun aksi bir yol tutulmasını aklımız kabul etmiyorsa, bu anlayışsızlığımız, Cumhuriyet devrinde yetişmiş bir insan olmamıza verilerek hoş görülmelidir!
Lütfen önce “Hür Türkiye Radyosu„!..
Bülend ECEVİT
Amerika’da bulunduğum sırada, Hür Avrupa Radyosunun İstanbul’da bir istasyon kurmak için Türk Hükümetiyle prensip anlaşmasına vardığını, yayınlarını başlangıçta Bulgaristan a, daha sonra bütün Demirperde gerisi memleketlerine yönetecek bu radyo istasyonunun kurulması için 7 milyon dolarlık tahsisat sağlandığını, bu istasyon kurulduktan sonra, Hür Avrupa Radyosu idaresince Hükümetimize her yıl 2.5 milyon dolar ödeneceğini inanılır bir kaynaktan duymuştum.
Türkiye’de radyo yayınının devlet tekelinde olduğunu, musiki yayınları yapan bazı okul radyolarına müsamaha edilse bile, siyasî mahiyette özel radyo yayınları için Türk vatandaşlarına izin verilmediğini, böyle bir izin şöyle dursun, mevcut devlet radyolarında da ancak iktidar siyasetinin aksettirilebildiğini, muhalefet partilerinin bu radyolar vasıtasiyle kendi siyasî görüşlerini halkoyuna duyurma imkânından yoksun bulunduklarını biliyordum.
Onun için, Türk Hükümetinin, kendi vatandaşına tanımadığı bir hakkı yabancı kaynaklı bir siyasî teşekküle tanımasına imkân ve ihtimal veremedim. Ve, bana bu haberi veren zata, Türk Hükümetinin böyle bir şeye razı olabileceğini sanmadığımı, sebep göstermeksizin ifade ettim.
Bunun üstüne muhatabım bana aynen şu sözleri söyledi:
— Doğrusunu isterseniz, Türk Hükümetinin böyle bir şeye razı olacağına biz de hiç ihtimal vermiyorduk. Müracaatın kabul edilmesi bizim için büyük bir sürpriz teşkil etti.
Dünkü gazetelerde çıkan bir ajans haberinden bu sürprizin gerçekleşmek üzere olduğu anlaşılıyor.
Bu hususta, «dışarıdan getirtilecek olan lûzumlu malzemeden gümrük alınmaması ile radyonun kurulması için arazi talep» edildiğini bildiren haber şöyle devam ediyor:
«İlgili Bakanlık ve Genel Müdürlük tarafından tetkik edilen teklif bir kanun tasarısı halinde hazırlanmış olup bir müddet evvel Başbakanlığa arzedilmişti. Öğrendiğimize göre, tasarı önümüzdeki günlerde Büyük Millet Meclisi’ne sevkedilecektir.»
*
Türkiye, ikiye ayrılmış bir dünyanın hangi tarafında yer aldığını açık bir siyaset olarak ilân etmektedir. Onun için, hür dünya tarafından komünist tehlikesine karşı girişilen psikolojik harbde Türkiye’nin de elinden gelen gayreti göstermesi, bazı görevler yüklenmeyi kabul etmesi pek tabiîdir.
Psikolojik harb tekniği ve imkânları bakımından Komünist cephesine kıyasla çok zayıf bir durumda bulunan hür milletler cephesinde, Hür Avrupa Radyosu’nun büyük bir gediği kapatmakta olduğu da bir gerçektir.
Mesele bu bakımdan ele alınacak olursa, Türk Hükümeti’nin, Hür Avrupa Radyosuna Türkiye’de tesis kurma ve siyasî yayın yapma imkânını vermesi, yerinde bir hareket sayılabilir.
Fakat, Türk vatandaşlarına ve siyasî teşekküllerine tanınmıyan böyle bir hakkın, yani Türkiye’de siyasî radyo yayınları yapma hakkının, yabancı kaynaklı bir siyasî teşkilâta tanınması bir iç mesele olarak ele alındığında, hoş bir hareket sayılamasa gerektir.
Bu memlekette Türklere tanınmıyan hak ve imtiyazların yabancılara tanındığı günleri biz, bir daha geri gelmemek üzere tarihe gömülmüş biliyorduk. Yalnız biz değil, yabancılar da bunu böyle biliyorlardı. Böyle bildikleri içindir ki Türkiye’nin Hür Avrupa Radyosuna verdiği — yahut vermeyi prensip olarak kabul ettik - müsaade yabancı dostlarımız için bir sürpriz teşkil etmiştir.
Tekrar ediyoruz: Dâvasına inandığımız Hür Avrupa Radyosu ile Türk Hükümetinin işbirliği yapmasına itiraz etmek aklımızdan geçmez.
Fakat, ne vesile ve sebeple olursa olsun, bu memlekette Türke tanınmıyan bir hakkın yabancıya tanınmasına, sesimizin duyurabildiği kadar itiraz etmeyi de boynumuzun borcu biliriz.
Bu memlekette önce bir hür Türkiye radyosu kurulur, ondan sonra Hür Avrupa Radyosu kurulmasna izin verilip verilmemesi düşünülebilir.
Bunun aksi bir yol tutulmasını aklımız kabul etmiyorsa, bu anlayışsızlığımız, Cumhuriyet devrinde yetişmiş bir insan olmamıza verilerek hoş görülmelidir!
Koleksiyon
Alıntı
“Lütfen Önce "Hür Türkiye Radyosu!",” Bülent Ecevit Yazıları 1950-1961, 30 Aralık 2024, https://ecevityazilari.org/items/show/1398 ulaşıldı.