Aydınlığa Çıkan Şiir
Başlık:
Aydınlığa Çıkan Şiir
Kaynak:
Halkçı (Yeni Ulus), "Günün Işığında" s. 3
Tarih:
1954-01-20
Lokasyon:
Atatürk Kitaplığı, 152/28
Metin:
GÜNÜN IŞIĞINDA:
Aydınlığa çıkan şiir
Halkın şiire ilgi göstermediği yer ve çağlarda yazılan şiir aydınlığa çıkamamış, karanlıkta kalmış şiirdir.
Böyle şiir, güneş görüp açılamamış, içine kapalı kalmış çiçekler gibidir. Belki örtülü yapraklarının altında en güzel kokunun özü vardır ama, onun varlığını ancak pek iyi anlıyanlar sezebilir.
Karanlıktaki şairler, kendilerini dinliyecek bir kalabalığın olmadığını bildiklerinden, anlatmak için değil, yalnız anlamak için yazarlar. Şiirlerinde dışarıya dağılıp yayılma gücü azdır; onların şiirleri kendi içlerine doğru derinleşir.
Şiir, halkla temasa gelip aydınlığa çıktıkça, pasından, külünden temizlenir.
Aydınlıkta yazılan şiir, yalnız şairin değil, halkın da eseridir. Çünkü böyle şiir, halkın zevkinde, halkın anlayışında bilene bilene son şeklini almıştır.
Karanlıkta yazılmış şiir, gözle okumak içindir. Gözle okunduğu zaman insana güzel gelen mısralar, yüksek sesle okundu mu, bakarsınız cılızlaşıverir; kulaklarınızda bir iz bile bırakmadan havada kaybolur gider.
Aydınlıkta yazılan şiirse yüksek sesle okunmak içindir. Böyle şiirde, göze cansız gibi görünen mısralar, seslendirilince bakarsınız canlanıverir.
Bugün çoğu Batı ülkelerinde şiir, halktan ilgi görmediği için, karanlıkta yazılmaktadır. Karanlıkta yazılan bütün şiirler gibi olgun meyvalar vermiş, fakat, baharı pek kısa sürdüğünden artık kısırlaşmıştır.
Bizde de şiir ne zamandır halkın ilgisizliği yüzünden karanlıkta yazılıyordu.
Ülkemizde bu ilgisizliğin çoktan geçmiş olduğu, bir yandan şair halktan ilgi beklerken, öbür yandan halkın da şairden şiir beklediği, son günlerin denemeleriyle anlaşılmıştr.
Ankara'da yeni kurulan Edebiyatçılar Derneği, çekine çekine, halkla şiiri bir araya getirmeyi denemiş ve halkın şiire olan özlemi böylelikle ortaya çıkmıştır.
Edebiyatçılar Derneğinin toplantılarına gösterilen ilgi bütün umutların üstündedir. Bu toplantıların yapıldığı salonlarda, ayakta duracak yer bulunamamaktadır.
Şairin kavuştuğu bu geniş ilgi, eğer devamlı olursa, şiirimizi aydınlığa çıkaracaktır. Şairlerimiz, yüksek sesle okunmaya elverişli şiirler yazmak zorunda kalacaklardır. Şiirleri, dinleyicinin zevkinde bilene bilene yeni bir şekil alacak, yeni anlatış yollarına dökülecektir.
Yalnız şair, bu aydınlığın faydaları kadar tehlikelerini de unutmamak zorundadır. Duyar ve düşünürken gene karanlığına çekilmesini bilmeli, ancak yazar ve söylerken aydınlığa çıkmalıdır.
Halkın zevkinde bilenen şiir, halkın zevkini ve anlayışını da şairin dilediği yöne çekebilecek kudrette olmalıdır!
Halkın şiire gösterdiği bu ilgiden, bu bulunmaz nimetten, halk da şair de kârlı çıkmalıdır.
Bülend ECEVİT
Aydınlığa çıkan şiir
Halkın şiire ilgi göstermediği yer ve çağlarda yazılan şiir aydınlığa çıkamamış, karanlıkta kalmış şiirdir.
Böyle şiir, güneş görüp açılamamış, içine kapalı kalmış çiçekler gibidir. Belki örtülü yapraklarının altında en güzel kokunun özü vardır ama, onun varlığını ancak pek iyi anlıyanlar sezebilir.
Karanlıktaki şairler, kendilerini dinliyecek bir kalabalığın olmadığını bildiklerinden, anlatmak için değil, yalnız anlamak için yazarlar. Şiirlerinde dışarıya dağılıp yayılma gücü azdır; onların şiirleri kendi içlerine doğru derinleşir.
Şiir, halkla temasa gelip aydınlığa çıktıkça, pasından, külünden temizlenir.
Aydınlıkta yazılan şiir, yalnız şairin değil, halkın da eseridir. Çünkü böyle şiir, halkın zevkinde, halkın anlayışında bilene bilene son şeklini almıştır.
Karanlıkta yazılmış şiir, gözle okumak içindir. Gözle okunduğu zaman insana güzel gelen mısralar, yüksek sesle okundu mu, bakarsınız cılızlaşıverir; kulaklarınızda bir iz bile bırakmadan havada kaybolur gider.
Aydınlıkta yazılan şiirse yüksek sesle okunmak içindir. Böyle şiirde, göze cansız gibi görünen mısralar, seslendirilince bakarsınız canlanıverir.
Bugün çoğu Batı ülkelerinde şiir, halktan ilgi görmediği için, karanlıkta yazılmaktadır. Karanlıkta yazılan bütün şiirler gibi olgun meyvalar vermiş, fakat, baharı pek kısa sürdüğünden artık kısırlaşmıştır.
Bizde de şiir ne zamandır halkın ilgisizliği yüzünden karanlıkta yazılıyordu.
Ülkemizde bu ilgisizliğin çoktan geçmiş olduğu, bir yandan şair halktan ilgi beklerken, öbür yandan halkın da şairden şiir beklediği, son günlerin denemeleriyle anlaşılmıştr.
Ankara'da yeni kurulan Edebiyatçılar Derneği, çekine çekine, halkla şiiri bir araya getirmeyi denemiş ve halkın şiire olan özlemi böylelikle ortaya çıkmıştır.
Edebiyatçılar Derneğinin toplantılarına gösterilen ilgi bütün umutların üstündedir. Bu toplantıların yapıldığı salonlarda, ayakta duracak yer bulunamamaktadır.
Şairin kavuştuğu bu geniş ilgi, eğer devamlı olursa, şiirimizi aydınlığa çıkaracaktır. Şairlerimiz, yüksek sesle okunmaya elverişli şiirler yazmak zorunda kalacaklardır. Şiirleri, dinleyicinin zevkinde bilene bilene yeni bir şekil alacak, yeni anlatış yollarına dökülecektir.
Yalnız şair, bu aydınlığın faydaları kadar tehlikelerini de unutmamak zorundadır. Duyar ve düşünürken gene karanlığına çekilmesini bilmeli, ancak yazar ve söylerken aydınlığa çıkmalıdır.
Halkın zevkinde bilenen şiir, halkın zevkini ve anlayışını da şairin dilediği yöne çekebilecek kudrette olmalıdır!
Halkın şiire gösterdiği bu ilgiden, bu bulunmaz nimetten, halk da şair de kârlı çıkmalıdır.
Bülend ECEVİT
Dosyalar
Koleksiyon
Alıntı
“Aydınlığa Çıkan Şiir,” Bülent Ecevit Yazıları 1950-1961, 16 Nisan 2024, https://ecevityazilari.org/items/show/155 ulaşıldı.
