Ege'nin Malatya'ları: II
Başlık:
Ege'nin Malatya'ları: II
Kaynak:
Ulus, "Günün Işığında" No 13083, s. 1
Tarih:
1960-01-03
Lokasyon:
Atatürk Kitaplığı
Metin:
GÜNÜN IŞIĞINDA
Egenin Malatyaları : II
Bülent ECEVİT
İzmir, Manisa illerindeki köylerin pek çoğu, dünkü yazımda belirtmiştim, «Ege'nin Malatyası» diye biliniyor. D.P. iktidarının başlangıcında, Ege'de, «Malatya» diye yalnız, C.H.P. den başka partiye oy vermeyen köylere denirmiş. Fakat, Demokrat Partinin iktidardaki marifetleri arttıkça, Ege'de «Malatya» lığın anlamı da genişlemiş. Şimdi Ege'de bir köy halkı, göğüslerini gere gere «biz Ege'nin Malatyasıyız» derken yalnız «biz C.H.P. liyiz» demiş olmuyor, aynı zamanda, «biz baskıya boyun eğmeyiz», «biz yalana dolana kanmayız», «biz memleket menfaatlerini çeşmeyle, krediyle ölçmeyiz» de demek istiyor.
Bu köylerden bir çoğunda, parti teşkilâtımız, uzun uzadıya konuşmalar yapmamızın gereksizliğini belirtti. Teşkilâttaki arkadaşlarımız,
— Bu köy halkı, olan biteni sizin kadar bilir, dediler.
İl veya ilce teşkilâtından bizimle gelen arkadaşlarımız, daha sık gelemedikleri için özür dilediklerinde, köylüler.
— Siz bize gelip de vakit kavbetmeyin. Biz bilinecekleri biliyoruz: hâlâ bilemiyenler var, siz gidip onlara anlatın! dediler.
Manisa'da, 1950 den beri hemen bütün oylarını C.P.H. ne veren bu kövlerden birinde
— Ben size Cumhuriyet Halk Partisini anlatmağa değil, sizlerden Cumhuriyet Halk Partililiği öğrenmeğe geldim, dedim... İçinizden biri bana, niçin öteden beri Cumhurivet Halk Partili olduğumuzu anlatsın.
Sıkıldılar, birbirlerine bakındılar. Sonunda, bizimle beraber pelen bîrini gösterip.
— Kemal bey anlatsın! dediler.
Dedim ki:
— Kemal bey gerçi sizin köyünüzden ama, yıllar önce o bu köyden ayrılmış, okumuş yazmış, kasabaya yerleşmiş, şehirli olmuş... Bu köyden hiç çıkmamış biri anlatsın!
O zaman, kahvenin arkalarından biri kalktı. Ayağında poturu, üstünde çiçekli mintanı ile, güneşte yanmış yüzü, nasırlı elleri ile bir gerçek köylü genci idi.
— Ben anlatayım neden Cumhuriyet Halk Partili olduğumuzu! dedi.
Ve köylü ağzıyla, düzgün cümlelerle, nefes almadan, 10 dakikaya yakın konuştu. Dinlediğim siyasi konuşmaların en güzellerinden, en olgunlarından birini o genç kölyüden dinledim.
Konuşması sırasında Cumhuriyet Halk Partisinin adını anmadı.
Ben ona,
— Cumhuriyet Halk Partililiği anlat!, demiştim, o bana vatanseverliği anlattı... Vatanını sevmenin ne demek olduğunu anlattı... Kurtuluş Savaşının niçin yapıldığını, Cumhuriyetin niçin kurulduğunu, devrimlerin bu memlekete neler kazandırdığını anlattı.
Cumhuriyet Halk Partisi adını bir defa bile anmaksızın bütün bunları anlattı, anlattı... Anlatacaklarını bitirdikten sonra bir an sustu ve yerine otururken,
— İşte bunlar için Cumhuriyet Halk Partiliyiz!. dedi.
Ağırbaşlı köylümüz herkesin içinde gözlerin yasarmasını belki hos görmezdi ama, ben kendimi tutamadım.
Egenin Malatyaları : II
Bülent ECEVİT
İzmir, Manisa illerindeki köylerin pek çoğu, dünkü yazımda belirtmiştim, «Ege'nin Malatyası» diye biliniyor. D.P. iktidarının başlangıcında, Ege'de, «Malatya» diye yalnız, C.H.P. den başka partiye oy vermeyen köylere denirmiş. Fakat, Demokrat Partinin iktidardaki marifetleri arttıkça, Ege'de «Malatya» lığın anlamı da genişlemiş. Şimdi Ege'de bir köy halkı, göğüslerini gere gere «biz Ege'nin Malatyasıyız» derken yalnız «biz C.H.P. liyiz» demiş olmuyor, aynı zamanda, «biz baskıya boyun eğmeyiz», «biz yalana dolana kanmayız», «biz memleket menfaatlerini çeşmeyle, krediyle ölçmeyiz» de demek istiyor.
Bu köylerden bir çoğunda, parti teşkilâtımız, uzun uzadıya konuşmalar yapmamızın gereksizliğini belirtti. Teşkilâttaki arkadaşlarımız,
— Bu köy halkı, olan biteni sizin kadar bilir, dediler.
İl veya ilce teşkilâtından bizimle gelen arkadaşlarımız, daha sık gelemedikleri için özür dilediklerinde, köylüler.
— Siz bize gelip de vakit kavbetmeyin. Biz bilinecekleri biliyoruz: hâlâ bilemiyenler var, siz gidip onlara anlatın! dediler.
Manisa'da, 1950 den beri hemen bütün oylarını C.P.H. ne veren bu kövlerden birinde
— Ben size Cumhuriyet Halk Partisini anlatmağa değil, sizlerden Cumhuriyet Halk Partililiği öğrenmeğe geldim, dedim... İçinizden biri bana, niçin öteden beri Cumhurivet Halk Partili olduğumuzu anlatsın.
Sıkıldılar, birbirlerine bakındılar. Sonunda, bizimle beraber pelen bîrini gösterip.
— Kemal bey anlatsın! dediler.
Dedim ki:
— Kemal bey gerçi sizin köyünüzden ama, yıllar önce o bu köyden ayrılmış, okumuş yazmış, kasabaya yerleşmiş, şehirli olmuş... Bu köyden hiç çıkmamış biri anlatsın!
O zaman, kahvenin arkalarından biri kalktı. Ayağında poturu, üstünde çiçekli mintanı ile, güneşte yanmış yüzü, nasırlı elleri ile bir gerçek köylü genci idi.
— Ben anlatayım neden Cumhuriyet Halk Partili olduğumuzu! dedi.
Ve köylü ağzıyla, düzgün cümlelerle, nefes almadan, 10 dakikaya yakın konuştu. Dinlediğim siyasi konuşmaların en güzellerinden, en olgunlarından birini o genç kölyüden dinledim.
Konuşması sırasında Cumhuriyet Halk Partisinin adını anmadı.
Ben ona,
— Cumhuriyet Halk Partililiği anlat!, demiştim, o bana vatanseverliği anlattı... Vatanını sevmenin ne demek olduğunu anlattı... Kurtuluş Savaşının niçin yapıldığını, Cumhuriyetin niçin kurulduğunu, devrimlerin bu memlekete neler kazandırdığını anlattı.
Cumhuriyet Halk Partisi adını bir defa bile anmaksızın bütün bunları anlattı, anlattı... Anlatacaklarını bitirdikten sonra bir an sustu ve yerine otururken,
— İşte bunlar için Cumhuriyet Halk Partiliyiz!. dedi.
Ağırbaşlı köylümüz herkesin içinde gözlerin yasarmasını belki hos görmezdi ama, ben kendimi tutamadım.
Dosyalar
Koleksiyon
Alıntı
“Ege'nin Malatya'ları: II,” Bülent Ecevit Yazıları 1950-1961, 24 Nisan 2024, https://ecevityazilari.org/items/show/1129 ulaşıldı.
